 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E:1996/15048
K:1996/17565
T:02.12.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
· KAMULAŞTIRMA
· KAMULAŞTIRMADA DEĞER TAKDİRİ
KARAR ÖZETİ:Emsalin kamulaştırılan taşınmazla aynı yerde ve aynı konumda olması aynı nitelik ve özellikleri taşıması benzer yüzölçümünde olması veya kamulaştırmaya yakın günlerde olması satılmış olması zorunlu değildir.
Eksiklik ve üstünlük yönleri tartışılıp oranları açıklanmalıdır.
KARAR
Mahkemece bilirkişi incelemeleri yaptırılmış ise de alınan raporlar hüküm kurmaya yeterli değildir.Şöyleki;
l-Dava konusu taşınmaz mal arsa niteliğindedir.Kamulaştırma kanununun kıymet taktiri esaslarını gösteren 11.maddesinin 3.fıkrasının özellikle arsalara ilişkin (g)bendi uyarınca kamulaştırma gününden önce özel amacı olmayan emsal satışlara göre satış değerinin tesbiti ve bedelin tesbitinde etkisi olan diğer unsurlarda dikkate alınarak 4.fıkra gereğince her unsurun gerekçeleri ve değere katkı oranları ayrı ayrı belirlenip dayanakları gösterilmek suretiyle değerlendirilerek kamulaştırma bedelinin saptanması gerekmektedir.
Emsalin kamulaştırılan taşınmaz malla aynı konumda olması,taşınmaza yakın yerlerde bulunması,aynı nitelik ve özellikleri taşıması.benzer yüzölçümünde olması veya kamulaştırmaya yakın günlerde satılması zorunlu değildir.Ayrı özellik ve nitelikleri taşıyan başka yerlerde bulunan ve eski günlerde satılmış olan omsal kayıtlarda tek tek dava konusu taşınmazla karşılaştırılıp incelenerek aradaki farklılıklar belirtilip üstün ve eksik yönleri
açıklanmalı ve eski günlerdeki satışlarla kamulaştırma günü arasında geçen zaman içindeki taşınmaz malların değerinde ortaya çıkan değişiklikler gösterilerek gerekirse fiat endeksleride uygulanarak bir değer biçilmelidir.
Her iki bilirkişi raporunda da emsal ile dava konusu taşınmazın üstün ve eksik yönlerinin neler olcuğu ve oranları açıklanmadan genel deyimlerle değer biçilmesi.
2-1193 parselin alıcısı karayolları olup bu alımın kamulaştırmaya dayanıp dayanmadığı araştırılarak kamulaştırma sonucu bir alım ise değerlendirmede esas alınamayacağı düşünülmeden ikinci bilirkişi raporunda emsal olarak kabulü ,
3-20.10.1989 gün ve 4 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile 18.10.1995 gün ve 633/826 sayılı Hukuk Genel Kurulu kararı gözönünde bulundurularak faize, mülkiyetin idareye geçme tarihi olan 13.7.1994 ferağ gününden hükmedilmesi gerekirken, daha önceki el koyma tarihinden faizin başlatılması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK.nün 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 2.12.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.