2-Davacı, davalı belediyece haksız olarak istenilen fazla bedeli ödemek için, repodaki parasını çektiğini ve bu şekilde zararının temerrüt faizi ile karşılamadığını iddia ederek, ayrıca munzam zarar isteminde bulunduğuna göre, bu husus tartışılmadan sadece %30 temerrüt faizine hükmedilmesi, doğru değildir:

 

Taraflar arasındaki yol fazlası taşınmazın, bedeli mukabilinde davacıya devri ve fazla alınan bedelinin indirilmesi davasının, kısmen kabulüne dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçelerle istenilmiş, davacı vekilince de temyiz dilekçesinde duruşma isteminde bulunmuş olmakla; dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:

 

Dava, yol fazlası olup bedeli mukabilinde bitişik parsel maliki davacıya devredilen taşınmaz için fazla alınan bedelin istirdatı istemine ilişkindir.

 

Davalı İdarenin temyiz itirazları yerinde değildir.

 

Davacı vekilinin temyizine gelince:

 

İmar Kanununun 17. maddesi uyarınca belediyeler, müstakil inşaata elverişli olmayan parçalara bitişiğindeki arsa veya bina sahibine bedel takdiri suretiyle satmaya yetkilidir.

 

Davaya konu teşkil eden 62 m²lik yol fazlasının, bitişik parsel malikine devri, konusunda taraflar anlaşmışlar ve İmar Kanununun sözü edilen maddesinin son fıkrası uyarınca, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun hükümlerine uygun olarak bedel takdiri de yapılmıştır. Bu fıkra uyarınca bedel takdiri ve buna karşı itirazlar 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu hükümlerine göre yapılması gerekirken, belediye encümeninin kararıyla taşınmazın değeri arttırılmış, davacı da itiraz hakkını saklı tutarak, encümence kararlaştırılan bedeli ödemek suretiyle taşınmazın kendine devrini sağlamıştır.

 

Mahkemece, taşınmaz mal değerinin tespiti için bilirkişi incelemesi yaptırılmış ve tespit edilen değerden fazlası için alınan bedelin iadesine karar verilmiştir.

 

1- Yukarıda açıklandığı üzere, belediye encümeninin Kamulaştırma Kanunu hükümlerine göre kıymet takdir komisyonunca biçilen değeri değiştirme yetkisi bulunmadığından ve davalı İdare tarafından da bedele itiraz davası açılmadığından, kıymet takdir komisyonunca biçilen değerden fazlasının geri verilmesine karar vermek gerekirken, lüzum olmadan bilirkişi incelemesi yaptırılması ve bilirkişi raporunda biçilen değerden fazlasına iadesine karar verilmesi,

 

2- Borçlar Kanununun 105. maddesi uyarınca, alacaklının ducar olduğu zarar, geçmiş günler faizinden fazla olduğu surette, borçlu kendisine hiçbir kusur isnat edilemiyeceğini ispat etmedikçe, bu zararı dahi tazmin ile mükelleftir.

 

Davacı belediye tarafından haksız olarak istenilen fazla bedeli ödemek için, repodaki parasını çektiğini ve bu şekilde zararının temerrüt faizi ile karşılanmasının mümkün olmadığını iddia ederek ayrıca munzam zarar talebinde bulunduğu ve bu hususta Dışbank yazısını ibraz ettiğine göre, bu husus tartışılmadan sadece %30 temerrüt faizine hükmetmekle yetinilmesi,

 

Doğru görülmemiştir.

 

Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz eden davacı vekili yararına temyiz dilekçesinin verildiği günde yürürlükte bulunan Avukatlık Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 6.000.000.- lira vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde davacıya geri verilmesine, 22.10.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972