 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E. 1995/2164
K. 1995/3354
T. 17.2.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
İMAR PLANINA ALINMA
BORU HATTI
İRTİFAK HAKKI
DEĞER DÜŞÜKLÜĞÜ
KARAR ÖZETİ: Satıştan sonra imar p16m içerisine alınıp arsa niteliğini kazanmış arazilerde; henüz uygulama planı tapuya tescil edilmemişse, sadece imar planı içerisine alınmış olmak, değeri sekiz kat artıramaz.
Taşınmaz malın yüzölçümü geometrik durumu ve boru hattı güzergahına göre, irtifak hakkı nedeniyle değer düşüklüğü, %2'den fazla olamaz.
(2942 s. Kamulaştırma K. m. 11)
Taraflar arasındaki kamulaştırma bedelinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, kamulaştırma bedelinin artırılmasına dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp, düşünüldü:
Mahkemece, iki kez bilirkişi incelemesi yaptırılmış ise de alınan raporlar hüküm kurmaya yeterli değildir. Şöyle ki:
1- Dava konusu taşınmaz mal arsa niteliğinde olup, değerlendirmede taşınmazın kendi satışı emsal olarak alınmıştır. Taşınmaz mal satıştan sonra imar planı içerisine alınıp arta niteliğini kazanmış ise de henüz uygulama imar planı tapuya tescil edilmemiştir. Arazi niteliğindeki taşınmaz malın sadece imar planı sınırları içerisine alınmış olması değerini sekiz kat artıramayacağının düşünülmemesi,
2- Dava konusu taşınmaz mal tapu kaydına göre 349.433 metrekare olduğu halde sebebi açıklanmadan bilirkişi raporlarında 419.482 metrekare olarak kabul edilmesi,
3- Kabule göre;
Taşınmaz malın yüzölçümüne, geometrik durumuna ve boru hattının güzergahına göre irtifak hakkı nedeniyle değer düşüklüğünün %2'den fazla olamayacağının gözetilmemesi,
Belirtilen konularda bilirkişi kurullarından ek rapor alınması ve sonucuna göre karar verildiği düşünülmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), ve peşin alınan temyiz harcın istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 17.2.1995 gününde oybirliği ile karar verildi.