 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E. 1994/18989
K. 1994/21981
T. 17.11.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ARAZİNİN KAMULAŞTIRILMASI
NET GELİRİN BELİRLENMESİ
DEĞERLENDİRME TARİHİNDEKİ ÜRÜN
KARAR ÖZETİ: Arazilerin kamulaştırılması halinde kamulaştırma bedeli; kıymet takdir komisyonunun değerlendirme tarihindeki mevki ve şartlara göre ve olduğu gibi kullanılma durumunda getireceği net gelir gözönüne alınarak belirleneceğinden, değerlendirme tarihinde hangi ürün veya ürünlerin ekildiği araştırılmadan, varsayıma dayanılarak değer takdir edilmesi doğru değildir.
(2942 s. Kamulaştırma K.m. 3/1)
Taraflar arasındaki kamulaştırma bedelinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; kamulaştırma bedelinin artırılmasına dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı İdare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece iki kez bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Alınan raporlar yasa hükümlerine uygun değildir. Şöyle ki;
Dava konusu taşınmaz mal tapuda ve kıymet takdir komisyonu raporunda niteliği itibarıyla tarladır. Kamulaştırma Kanununun 11/3. maddesi uyarınca arazilerde taşınmaz malın değerlendirme tarihindeki mevki ve şartlarına göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirine göre değer biçilir.
Kıymet takdir komisyonu taşınmaz mala tarla olarak değer biçmiş, ne ekildiği yolunda sarahat yoktur. Bilirkişiler ise taşınmaz malın kuru tarım arazisi olduğu yonca, buğday, nadas münavebesi suretiyle değer biçmişlerdir. Yukarıda sözüedilen madde gereğince bir yere yoncalık olarak değer biçilebilmesi için arazinin değerlendirme tarihinde yoncalık olması gerekir. Dosya içerisinde buna ait bir bilgi yoktur. Bu bakımdan değerlendirme tarihinde yoncalık olup olmadığı araştırılmak ve sonucuna göre değer biçilmek gerekirken yonca ekildiği varsayımına dayanılarak değer takdir edilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan temyiz harcının istendiğinde ödeyene geri verilmesine, 17.11.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.