 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E. 1992/10909
K. 1992/15194
T. 15.6.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KAMULAŞTIRMA KANUNU
TAŞINMAZ MAL DEVRİ
ÖZET 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 30. maddesinde, kamu kurumları ve tüzel kişileri arasında taşınmaz mal devrinin nasıl yapılacağı gösterilmiştir. Bu maddeye göre yukarıda sözü edilen kurum ve kuruluşların sahip oldukları taşınmaz mal, diğer bir kamu tüzel kişisi veya kurumu tarafından kamulaştırılamaz.
(2942 s. Kamulaştırma K. m. 30)
Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, iki kamu kurumu arasındaki taşınmaz mal devrinden kaynaklanmaktadır. Davacı Vakıflar Genel Müdürlüğü kamulaştırma bedelinin artırılmasını istemektedir.
2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 30. maddesinde, kamu kurumları ve tüzel kişileri arasında taşınmaz mal devrinin nasıl yapılacağı gösterilmiştir. Bu maddeye göre yukarıda sözü edilen kurum ve kuruluşların sahip oldukları taşınmaz mal diğer bir kamu tüzel kişisi veya kurumu tarafından kamulaştırılamaz. Taşınmaz mala ihtiyacı olan İdare ödeyeceği bedeli göstererek mal sahibi İdareye başvurur. idare muvafakat etmez veya cevap vermezse anlaşmazlık, isteyen İdarenin başvurusu üzerine Danıştay ilgili dairesince incelenerek iki ay içerisinde kesin karara bağlanır.
Taraflar bedelde anlaşamadıkları taktirde devirde anlaşma tarihinden veya Danıştay kararı nın tebliğinden itibaren 30 gün içerisinde 10. maddede yazılı kıymet taktir komisyonuna kıymet taktir ettirir. Taraflar bu raporun tebliğinden veya idareye veriliş gününden itibaren 30 gün içinde taşınmaz malın bulunduğu yer Asliye Hukuk Mahkemesine başvurur. Yasada öngörülen ve yukarıda açıklanan usule .uygun yapılmayan taşınmaz mal devri geçerli sayılmaz. Davalı idare bu usule başvurmadan anlaşmak için İdareye tebliğde bulunmadan kıymet taktir ettirmiş ve tebliğ etmiştir. Bu tebliğ geçerli değildir. Taraflar bedelde anlaşamadıkları taktirde alıcı idarenin devirde anlaşma tarihinden sonra kıymet taktir ettirmesi gerekirdi. Davacı önceden Milli Eğitim Bakanlığı'na taşınmaz malı metrekaresi 5000 TL.den teklif ettiğini davalı İdarenin de bu bedelden taşınmazı satın almasını istemiş, alıcı Bayındırlık Bakanlığı'nın 30.11.1988 günlü yazısında taşınmazın metrekaresine 3000 TL. bedel taktir edildiğini, kabul edilmemesi halinde mahkemeye başvurulmasını bildirmiş, bu yazı 2.12.1988'de tebliğ edilmiştir. Bu durumda taraflar devirde anlaşmışlar, fiyatta anlaşamamışlardır. Fiyatın davalı İdare tarafından bildiriliş ve anlaşmanın oluş tarihi 2.12.1988'dir. Dava ise 2.1.1989 gününde açılmıştır.
Bu nedenle, süresinde açılmış olan davaya bakılmak gerekirken anlaşmadan evvel davalı idarenin tek taraflı olarak yaptırmış olduğu kıymet taktir raporunun tebliğ tarihi esas alınarak davanın süre yönünden reddine karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacı idarenin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan nedenle HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istendiğinde ödeyene geri verilmesine, 15.6.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
|
