 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1989/20912
K: 1989/7745
T: 14.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda kamulaştırma değerinin artırılmasına dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konusu yer tapu kaydında tarla olarak kayıtlı olup kıymet takdir komisyonunca da bu niteliği esas alınmak suretiyle değerlendirme yapılmıştır. Davacı Hüsnü bu yerlerden 2848/2949 ve 200 parsel numaralı olanlardan kum ocağı olarak yararlandığını ileri sürmüştür. 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunun 11/3 fıkrasının (g) bendi gereğince arazilerde taşınmaz malın kamulaştırma günündeki olduğu gibi kullanılması durumu esas alınmak suretiyle net gelirinin belirlenmesi, bu biçimde bilimsel yolla değerinin hesaplanması gerekmektedir. Mahkemece üç kez bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Alınan raporlar hükme yeterli nitelikte değildir. Zira aynı yerin hem tarım arazisi hem de kum ocağı olarak kullanıldığı şeklinde gelir hesaplanmasına gidilmiştir.
Öncelikle yalnızca kum ocağı ruhsatı alınmış olması yeterli olmayıp kamulaştırma gününden önce kum ocağı olarak kullanılmadığına göre yalnızca taşınmazın tarım geliri esas alınabilir. Varsa değer artıcı objektif unsurlar gözönünde tutulabilir. Ayrıca taşınmazlarda paylı mülkiyet durumu olup kum bedelinin yalnızca bir paydaşa aidiyetinin kabulü de mümkün değildir. Davacı Hüsnü'ye payı oranında hak tanınması gerekir. Bu sebeplerle yasaya uymayan bu raporlara dayanılarak artırmaya karar verilmesi doğru bulunmamıştır.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmekle hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428 inci maddesi gereğince BOZULMASINA 14.4.1989 gününde oybirliği ile karar verilmiştir.