 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E:1989/20502
K:1989/8968
T:20.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KAMULAŞTIRMA BEDELİNİN ARTIRILMASI
- YABANCI PARA BORCU
- HAK DÜŞÜRÜCÜ SÜRE
ÖZET: 2942 sayılı Kamulaştırma Yasasının 14. maddesinde belirtilen süre hak düşürücü süredir. Davanın açılmamış sayılmasına karar verildikten sonra yeniden açılan bedele itiraz davasında hak düşürücü süre geçmiştir. Yeniden harç verilerek davanın takibi istemi yeni bir dava niteliğinde görülse bile anılan madde uyarınca hak düşürücü süre geçirilmiş bulunduğundan bu yönden davanın reddine karar verilmesi doğru bulunmuştur.
(2942 s. Kamulaştırma K. m. 14)
Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasının süre yönünden reddine dair verilen hükmün duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; temyiz isteminin süresinde olduğu görülüp davalı idare vekili sözlü açıklamaları dinledikten sonra dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava konusu taşınmazın kamulaştırması sonucu kamulaştırma kararı davacının bizzat kendisine 26.5.1986 gününde tebliğ olunmuş yasal süre içerisinde aynı mahkemenin 986-297 esasla bedele itiraz davası açılmış isede taraflarca takip edilmediğinden 8.9.1987 gününde HUMK.nun 409. maddesine göre davanın takibi müracaata bırakılmış, sözü geçen maddedeki 3 aylık süre içinde de yenilenmediğinden, 23.12.1987 gününde davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir. 2942 sayılı Kamulaştırma Yasasının 14. maddesinde belirtilen süre hak düşürücü süredir. dairemizin yerleşmiş içtihatlarına göre davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesinden sonra yeniden açılan bedele itiraz davasında hak düşürücü süre geçmiştir (örneğin 1.3.1976 gün 13894/2344, 11.2.1982 gün ve 929/1101 sayılı kararları gibi). Sonradan 25.5.1988 gününde yeniden harç verilerek davanın takibi istemi yeni bir dava niteliğinde görülse bile sözü geçen madde uyarınca hak düşürücü süre geçirilmiş bulunduğundan bu yönden davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde bulunmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün (ONANMASINA) ve onama harcının temyiz edenden alınmasına, 20.3.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.