DAVA : Taraflar arasındaki 634 sayılı yasaya aykırı olarak yapılan değişiklerin imar affı uyarınca tapuya tescili ile arsa payı verilmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekilleri yönünden süresinde verilen dilekçelerle istenilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:

 

KARAR : Kat irtifaklı bir apartmanın son katında 8 nolu bağımsız bölümün maliki olan davacı, kenidisine ait bu dairenin içinden çıkılmak suretiyle anayapının üzerine inşa ettiği yeni bir bölüm ile ortak yer olan bahçeye yaptığı garajın imar affıyla ilgili 2981 sayılı yasa uyarınca bu dairenin eklentileri olarak tapuya tesciline ve ayrıca, apartman girişindeki ortak yer olan iki arabalık otopak yeri ile kapıcı dairesinin yerine yaptırdığı iki dükkanın da arsa payı verilerek, bağımsız bölüm şeklinde kendi adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, bilirkişi raporuna dayanarak  yapının üzerine inşa edilen kısım ile bahçede, demir konstrüksiyonla yapılıp eternit örtü ile üzerinekapatılan garaj bağımsız bölüm niteliğinde olmayıp eklenti şeklinde olduğundan ve eklentilerin de 2981 sayılı yasa gereğince tapuya tescilleri mümkün olmadığından, davacının bu iki kısma ilişkin tescil istemlerinin reddine; fakat, giriş katındaki iki dükkanın tesbit edilen değer karşılığında davacı adına iki bağımsız bölüm şeklinde tapuya tesciline karar vermiştir.

Davacı, reddedilen kısımlarla ilgili temyiz itirazlarında, garaj ve üst kattaki yeni dairenin eklenti olarak tescili gerektiğini ileri sürmüş ise de, sözü edilen yasanın 16 ncı maddesinde değişiklik yapan 3290 sayılı yasanın 9 uncu maddesine göre, ancak, arsa payı verilmemiş ve bağımsız bölüm niteliğindeki kısımlarının tescili mümkün olup eklentilerin tescili mümkün bulunmadığından, mahkemenin tescil istemlerinin reddine ilişkin kararı doğru görülmüş ve davacının temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır.

Davalıların temyizine gelince; yukarıda sözü edilen 3290 sayılı yasanın 9 uncu maddesi, yeniden elde edilecek bağımsız bölümler için 634 sayılı Kat Mülkiyeti  Kanunu'nun 44 üncü maddesinde yer alan (kat malikleri kurulunca oybirliğiyle karar alınması) koşulunu ortadan kaldırmıştır. Ancak bu maddede yer alan ve yeni bağımsız bölümlerin ilave edileceği ana taşınmazdaki ortak alanlar sınırlı olup bunlar; ana yapının üzeri ve giriş ile bodrum katların ve bahçenin boş kısımlarıdır. Davacının, giriş katında yaptığı iki dükkanın yeri ise, projesinde boş yer olarak gösterilmeyip kapıca dairesi ve iki arabalık ortak otopark yeri şeklinde gösterilmiştir. Projesinde belirli bir maksada tahsis edilen ortak bir yerin başka bir biçime dönüştürülmesi, yasanın 19 uncu maddesi hükümlerine tabii olup 44 üncü madde ile 2981 sayılı yasanın kapsamı dışında kaldığından, davacının, dükkanlarla ilgili isteminin de reddine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru bulunmamıştır.

Kabule göre de bu değişikliklerin 2981 sayılı yasanın yürürlüğe girmesinden sonra yapıldığına ilişkin savunmanın gözönünde tutulmaması ve bu savunmayla ilgili kanıtların kendilerinden sorulup araştırılmaması ve özellikle Kadıköy 1. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 1986/682 sayılı dosyasındaki delillerin incelenmemesi de yasaya aykırı görülmüştür.

 

SONUÇ : Davalıların temyiz itirazları yerinde olduğundan, hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istendiğinde ödeyene geri verilmesine, 10.10.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972