 |
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1988/10385
K: 1989/1061
T: 25.01.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Kamulaştırma değerinin artırılmasına dair verilen hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Mahkemece iki kez bilirkişi incelemesi yaptırılmışsa da alınan raporlar 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değer biçme esaslarını gösteren ilkelerine uygun değildir.
Şöyle ki, taşınmaz mal arazi niteliğinde olduğundan bilimsel yolla 2942 sayılı Kamulaştırma Yasasının 11/3, f maddesine göre net gelir gözönünde tutularak değer biçilmesi gerekir. Mahkemece de bu ilke uyarınca rant formülüne göre taşınmazın değeri hesaplanmış ve faiz oranı % 5 olarak hesaplanmıştır. Kural olarak arazinin değeri, toprak rantının hesaplanarak kapitalizasyon faizine bölünmesiyle tesbit edilir. Kapitalizsayon faiz oranı ise araziye yatırılmış birim sermayenin kullanılma hakkıdır. Faiz oranı düştükçe arazinin kıymeti artar. Faiz oranının hesaplanmasında arazinin kente uzaklık yakınlığı, nüfus azlığı çokluğu, arazinin biçimi, sulu olup olmaması olumlu ve olumsuz faktörlerdir. Ülkemizde faiz oranları genellikle % 5 ile 10 arasında değişmektedir. Bilirkişiler yukarıda sayılan faktörleri (gözönünde) tutarak faiz oranını % 5 aldıklarına göre olumlu unsur olan yola, kente yakınlığı 2942 sayılı kamulaştırma Kanununun 11/3-i maddesine göre objektif unsur kabul edilerek ayrıca birinci raporda % 140 ikinci raporda ise % 200'e varan ilaveler yapılarak değerin çok yüksek bulunması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün yukarıda açıklanan nedenle HUMK.'nun 428 inci maddesi gereğince BOZULMASINA 25.1.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.