 |
T.C
YARGITAY
5. CEZA DAİRESİ
E: 2003/7773
K: 2004/5411
T: 07.07.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- İRTİKAP
- RÜŞVET ALMAYA EKSİK TEŞEBBÜS
1412 s. CMUK/211,212
İrtikap suçundan sanık H.D.nin yapılan yargılanması sonunda; eylemi irtikaba eksik teşebbüs niteliğinde görüldüğünden mahkumiyetine dair (Bolvadin) Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.7.2002 gün ve 2002/8 Esas, 2002/98 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekilleri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İrtikap suçu, memurun memuriyet görevini veya sıfatını kötüye kullanarak bir kimseyi kendisine veya başkalarına haksız olarak para vermeye, sair menfaatler temin ve vaadine icbar veya ikna etmesi veya kişinin yanılgısından yararlanarak yasal olmayan çıkar sağlamasıdır.
TCK.nun 212/1. maddesinde tanımlanan rüşvet alma suçu ise; 211. maddede gösterilen kimselerden birisinin kanun ve nizam hükümlerine göre yapmaya zorunlu olduğu şeyi yapmak, yapmamaya zorunlu olduğu şeyi yapmamak için belli bir konuda rüşvet verenle karşılıklı rızaya dayalı olarak rüşvet anlaşması sonunda yasa dışı çıkar sağlamasıdır.
Olayımıza gelince;
Oluş ve kabule göre; E. Devlet Hastanesi Acil Polikliniğinde doktor olarak görev yapan sanığın suç tarihinde E. Meslek Yüksek Okulunda girdiği sınav sırasında rahatsızlanarak hastaneye getirilen müştekiyi tedavi edip rapor vermeksizin taburcu ettiği, müştekinin rahatsızlığı nedeniyle giremediği sınava girebilmesi için rapor gerekmesi nedeniyle sanığın muayenehanesine tanıklarla birlikte gidip rapor istemesi üzerine sanığın rapor karşılığında 3.000.000 lira istediği, parayı vermezse raporu vermeyeceğini söylediği, müştekinin söz konusu parayı sanığa vermemesi üzerine raporu vermediği tüm dosya içeriğinden anlaşılmakla; olayda sanığın icbar boyutuna varan bir hareketi olmadığı için irtikap suçunun unsurlarının bulunmadığı, sanığın yapması gereken işi yapmak için rüşvet istediği, müşteki tarafından rüşvet teklifinin kabul edilmemesi nedeniyle rüşvet anlaşmasının oluşmadığı gözetilerek rüşvet almaya eksik teşebbüsten hüküm kurulması yerine yazılı şekilde irtikap suçundan hükme varılması,
Kanuna aykırı, sanık vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 7.7.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.