 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E:1999/37
K:1999/1042
T:22.3.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
EVLENMEK MAKSADIYLA ZORLA KIZ KAÇIRIP ALIKOYMA
VELİNİN SORUMLULUĞU
KARAR ÖZETİ:MK nun 320. maddesi hükmü gözönüne alınarak, gözetim görevinde kusurlu olduğuna ilişkin karinenin aksini kanıtlaması için, yasanın kendisine yüklediği görevi yerine getirmesine karşın zarara engel olmadığını ispatlama olanağı sağlanmadan katılanlar için belirlenen tinsel ödencenin sanığın velisinden alınmasına karar verilmesi yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 430/1, 433)
(743 s. MK. m. 320)
Reşit olmayan Kısmet'i evlenmek maksadıyla zorla kaçırıp alıkoymaktan sanık Kemal'in yapılan yargılaması sonunda; TCK. nun 430/1, 433, 55/3, 59, 647 sayılı Kanunun 6. maddeleri gereğince 1 yıl 4 ay 20 gün ağır hapis cezasıyla mahkumiyetine cezasının ertelenmesine, 250.000.000 lira manevi tazminatın sanıktan alınıp müdahile verilmesine dair (Ermenek Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 24.2.1998 gün ve 1998/7 Esas, 1998/6 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticalerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Medeni Kanunun, ev reisinin sorumluluğunu düzenleyen 320. maddesinin birinci fıkrası "Evin reisi, riyaseti altında bulunan küçüğün, mahcurun yahut dimağ hastalığı veya akıl zayıflığı ile malul olan kimsenin yaptığı zarardan mutad veçhile ve ahvalin muktazi bulunduğu dikkatle ana nezaret ettiğini isbat etmedikçe mesuldür" hükmünü içermesine, anılan madde ile ev reisinin nezaret görevinde kusurlu olduğu karine olarak kabul edilmekle beraber, bu karinenin aksinin ispatı mümkün bulunmasına göre; yasanın kendisine yüklediği görevi yerine getirdiğini, buna rağmen zarara engel olmadığını ispat etme olanağı sağlanmadan, müdahiller için takdir olunan manevi tazminatın sanığın velisinden tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 22.3.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.