 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
Esas No : 1996/810
Karar No : 1996/1340
Tarih : 18.4.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Reşit olmayan Zülfiye'yi evlenmek maksadıyla zorla kaçırmaya eksik derecede teşebbüs etmekten, gündüzün konut dokunulmazlığını bozmaktan ve ızrardan sanıklar Recep, Şuaib, Mehmet, Fikret ve İsmail'in yapılan yargılamaları sonunda; TCK.nün 429/1, 61, 433, 193/1, 516/1, 522, 59. maddeleri gereğince sanık Recep'in l sene 15 gün ağır hapis, 13 ay 10 gün hapis, 44.440 lira ağır para cezasıyla, sanık Şuaib'in l sene 15 gün ağır hapis cezasıyla mahkumiyetlerine, Şuaib'in gündüzün konut dokunulmazlığını bozmak ve ızrardan, sanıklar Mehmet, Fikret ve İsmail'in, yüklenen suçlardan beraetlerine, 20.000.000 lira manevi tazminatın sanıklar Recep, Şuaib'den müteselsilen ve mütesaviyen alınarak müdahale verilmesine dair (BİLECİK) Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.6.1995 gün ve 1995/2 Esas, 1995/32 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi müdahiller ve sanıklar Recep, ve Şuaib tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak, yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat, neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat. ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre müdahiller vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sanıklar Mehmet, Fikret, İsmail haklarındaki beraet kararı ile sanık Şuaip hakkında ızrar ve konut dokunulmazlığını bozmak suçlarından verilen beraet hükmünün (ONANMASINA),
Sanıklar Recep ve Şuaip haklarındaki mahkumiyet, hükümlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Zorla kaçırma suçunda cebir şiddet suç mağdurunun isteğine karşı olarak bir eylemi yapmaya veya yapmamaya zorlanmasıdır. Bir diğer deyişle suç failinin nüfuz ve egemenliği altına almak istediği mağdurun direnmesini kırmak için onun üzerinde veya onu kurtarmak isteyenler üzerinde oluşturulan eylemlerdir. Bu itibarla sanık Recep'in eve girerken kapı ve pencere kırmasını ızrar olarak kabul eden mahkemenin takdir ve kanaatinde bir isabetsizlik bulunmadığından buna ilişen tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sair itirazların reddine,
Ancak;
a)- Müdahil Halil'in manevi tazminat talebi hakkında bir karar verilmemesi,
b)- Nisbi harcın noksan tayini,
c)- Kısa kararda müdahil Zülfiye için takdir olunan manevi tazminatın sanıklardan müteselsilen tahsiline karar verildiği halde gerekçeli kararda mütesaviyen sözcüğünün de eklenmesi suretiyle çelişki yaratılması,
d)- Müdahil Zülfiye'nin tazminat, talebinin tamamı kabul edilmediği halde reddedilen kısım üzerinden sanıklar lehine ücreti vekalete hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, müdahiller ve sanıklar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 18.4.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.