B............ İlçesi Vergi Dairesi Tahsildarı olarak görev yaptığı sırada zimmetine para geçirmekten sanık Reşat'ın yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 202/1-3, 219/3-son, 59; 647 sayılı Kanunun 6. maddeleri gereğince 10 ay ağır hapis, 8.333.333 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine, müebbeten memuriyetten mahrumiyetine ve cezasının ertelenmesine dair, (Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesi)'ndenverilen 12.6.1995 gün ve 1994/88 esas, 1995/112 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:

 

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde açıklanan kanıtlara, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanık vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.

 

Ancak;

 

TCK.nun 202. maddesinde tanımlanan zimmet suçunun oluşması için failin görevi gereği kendisine tevdi edilen para veya para hükmündeki kıymetleri maledinmesi, başka bir deyişle zimmete konu olan para ve kıymetlerin faile görevinin normal fonksiyonu gereği verilmesi gerekir. Dosya içerisinde bulunan B..........Vergi Dairesi Müdürlüğü'nün 12.5.1994 günlü cevabı yazılarında; tahsildar olan sanığın görevi nedeniyle borçlu mükelleflerden makbuz karşılığı para tahsil edip, aynı gün Vergi Dairesi veznesine yatırmaya mecbur olduğu, ancak mükelleflerden 6183 sayılı Kanuna göre çekle tahsilat yapamayacağı, mükelleflerin vergi dairesi veznesine çekle ödemede bulunabilecekleri açıklanmış ve 6183 sayılı Yasanın 41, 42, ve 44. maddeleri hükümleri de bu açıklamayı doğrulayıcı nitelikte görülmüş olmasına nazaran, sanığın müşteki ve oğlunu çekle de tahsilat yapabileceğini söyleyip kandırması sonucu ve görevinin normal fonksiyonu gereği (objektif tevdi) olmadan elde ettiği iki adet beş milyon liralık çeki Vergi Dairesi veznesine vermeyip vadelerinde tahsil ederek dört milyon lirası için makbuz keserek müştekiye verip geri kalan altı milyon lirasını da maledinerek menfaat sağlamasından ibaret eyleminin görevi kötüye kullanma niteliğinde bulunduğu dikkate alınarak, bu suçtan yargılanabilmesi için hakkında lüzumu muhakeme kararı alınmak üzere durma kararı verilmesi gerekirken zimmetten yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

 

Yasaya aykırı, sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 16.4.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972