 |
T.C
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E.1994/1140
K.1994/1515
T.28.4.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TÜRK CEZA KANUNUNUN 434. MADDESİ
ÇERÇEVESİNDE SANIĞIN ZEKA GERİLİĞİ OLAN KADINLA
EVLENMESİ
KARAR ÖZETİ: TCK. nun 434. Maddesi çerçevesinde kurulan ve korunan ailenin geçerli bir evliliğe dayanması gerekmektedir.
Suç tarihinde 21 yaşını bitiren mağdurenin yaşamı boyunca devam edecek zeka geriliği nedeniyle olaya ahlaki redaetini idrake ve olayın ruhsal yönden mukavemete muktedir olmadığı Adli Tıp Kurumu raporuyla saptanmış , bu sebeple evlilik akti mutlak butlan nedeniyle iptal edilmiştir.
Sanığın mağduredeki zeka geriliğini suç tarihinde ve evlenme tarihinde bildiğinin, evliliğin geçerli olmadığının anlaşılması karşısında , evlenme nedeniyle ertelenen ve evliliğin iptali üzerine yeniden davaya devamla sanığın hukuki durumunun mevcut deliller tartışılarak değerlendirilmesi gerekir.
(765 s. TCK. m. 434)
(743 s. MK . m. 122/2)
Reşit olan Fatma nın mayubiyetini müstelzm şekilde ve zorla ırzına geçtiği iddiasıyla sanık Mahmut' un yapılan yargılaması sonucunda ,müsnet suçtan beraatine dair , ( Sakarya Ağır Ceza Mahkemesi) nden verilen 26.10.1993 gün ve 1993/115 esas, 1993/248 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay' ca incelenmesi müdahil tarafından istenilmiş olduğundan , dava evrakı C .Başsavcılığı' ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
TCK: nun 434. Maddesinin konuluş amacı maruz kaldığı eylem sonucu onuru zedelenen kadının uğradığı zararın giderilmesini sağlamak ve kurulan aile düzeninin ceza kovuşturması ile bozulmasını önlemektir. Bu amaç dikkate alındığında korunan ailenin geçerli bir evliliğe davalı olması gerekmektedir. 1.2.1966 doğumlu olup suç tarihinde 21 yaşını bitirdiği anlaşılan mağdurenin, hayatının ilk yıllarında başlayıp tüm yaşamı boyunca devam edecek olan zeka geriliği nedeniyle olayın ahlaki redaetini idrake ve olaya ruhsal yönden mukavemete muktedir olmadığı Adli Tıp Kurumu 4. ihtisas Kurulu'nun 23.6.1989 günlü raporuyla tespit edilmiş ve bu rapora dayanan Hendek Asliye Hukuk Mahkemesi, mağdure ile sanık arasında 25.10.1988 tarihinde yapılan evlilik akdini Medeni Kanunun 112/2. maddesi uyarınca 16.1.1992 tarihinde kesinleşen 6.11.1991 gün ve 197/396 sayılı kararı ile mutlak butlan nedenini varit görerek iptal etmiştir. Sanığın, yakın akrabası olan mağduredeki zeka geriliğini suç ve evlenme tarihinde bildiği kendi beyanlarından anlaşılmasına, evliliğin geçerli olmadığının tespit edilmesine göre evlenme nedeniyle ertelenen ve evliliğin iptali üzerine yeniden davaya devamla sanığın hukuki durumunun mevcut delillerin tartışılıp irdelenmesi suretiyle değerlendirilmesi gerekirken sanığın mağdureyi boşamadığından butlan davasını açmadığından bu kusuru bulunmadığından bahisle beraatine hükmolunması,
Kanuna aykırı, müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 28.4.1994 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.