 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E. 1992/4164
K. 1993/147
T. 25.1.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ERTELEME KARARININ GEREKÇESİ
ÖZET Cezanın ertelenmesi konusunda resen karar verilmesine gerek görüldüğünde, bu kararın dahi yasal gerekçe-ye dayandırılması gerekir. Erteleme konusunda karar verilirken sanığın kişiliği ile ilgili bilgi ve belgeler isabetle değerlendirilip olay öncesi ve sonrası davranışları da gözönünde bulundurulması gerekirken, "suçun önemi, tarafların şahsi ve sosyal durumları, ilçenin sosyal konumu" gibi yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında 647 sayılı Kanunun 6. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına karar verilmesi yasaya aykırıdır.
(647 e. CİK. m. 6)
Hayriye'ye sarkıntılık yapmaktan sanık Hamdi'nin yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 421/2; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince 900.000 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine dair, (Kofçaz Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 2.7.1992 gün ve 1992/26 esas, 1992/22 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan ; dava evrakı 0. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderil. mekle incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya; toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sair itirazların reddine.
Ancak:
Cezanın ertelenmesi talebi bulunmadığı hallerde müsbet veya menfi bir karar verilmesi zorunlu değilse de mahkemece bu konuda re'sen karar verilmesine gerek görüldüğünde bu kararın dahi yasal gerekçeye dayandırılması icabeder.
Bu itibarla, ayrıntıları 7.6.1976 gün ve 4/3 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında açıklandığı gibi erteleme, cezanın sanığın kişiliğine uydurulmasını Öngören şahsileştirme müessesesi olup bu konuda karar verilirken sanığın kişiliği ile ilgili bilgi ve belgeler isabetle değerlendirilip olay Öncesi ve sonrası davranışları da gözönünde bulundurulması gerekirken "suçun Önemi, tarafların şahsi ve sosyal durumları, ilçenin sosyal konumu" gibi yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında 647 sayılı Kanunun 6. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 25.1.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
