 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1991/491
K: 1991/698
T: 13.03.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : N.Ö.'yü silahla yaralamaktan sanık M.A. geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal etmekten, mütecaviz sarhoşluktan mükerrir sanık N. Ö.'nün yapılan yargılamaları sonunda, hükümlülüklerine ve diğer sanık M.K. nın üzerine atılı müsnet suçlardan ve adları geçen sanıklar N.Ö. ile M.A.nın gasp ve mütecaviz sarhoşluk suçlarından beraatlerine ilişkin.. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 4.12.1990 gün ve 68/62 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi müdahil sanıklar tarafından istenilmiş olduğundan aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : 1 - Sanık M.A.'ya yükletilen ağır para cezasının miktarına göre kesin olduğundan sanık sıfatıyla vaki temyiz isteğinin reddine,
2 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar M.K. N.Ö. ve M.A.'nın suçlarının sübutu kabul, sanık M. ve N. bakımından oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin sanıklar M. ve N. için cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklardan M.K.'nin gasp ve mütecaviz sarhoşluk, sanık N.Ö.nün ise gasp suçundan beraatleri yerinde bulunmuş incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri hariç bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan müdahil - sanık N.Ö.nün sanık sıfatıyla mesken masuniyetini ihlal suçunda sübut bulunmadığına, müdahil sıfatıyla sanık M.'nin eyleminde suç vasfına, M.A. için mütecaviz sarhoşluk suçu bakımından subuta, müdahil sanık M.A.'nın bir sebebe dayanmıyan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddiyle sanık N.Ö.'nün gasp, sanık M.K.'nin gasp ve mütecaviz sarhoşluk suçundan beraatine ilişkin hükmün bu bölümünün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, Ancak; Hükmün diğer bölümlerine gelince;
A - Sanık N.Ö.'nin geçmiş hükümlülüğünün bihakkın tahliye tarihi 16.6.1990 suç tarihinden sonraya rastladığı halde T.C. Yasasının 81. maddesi ile artırma yapılması,
B - Sanık M.K.'nin mesken masuniyetini ihlal suçundan kamu davası açıldığı halde bu hususta olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
C - Zaman zaman mağdur - müdühil M.A.'dan para isteyen sanık N.Ö.nün suç günü 0.30 sıralırında düğünden dönen mağdur M.A.'nın yoluna çıkıp saldırması ve evine girip kaçmasına rağmen bu kez evin kapısını zorlayarak saldırılarını sürdürmesi üzerine şahsına yönelik bu ciddi saldırıyı bertaraf etmek amacıyla bir el ateş edip N. Ö.'yü yaralamasında filhal defi zorunluluğunun bahis olduğu mecburiyet sözkonusu olup Yasal savunma halinin bulunduğu açık iken yazılı düşünce ile ağır tahrik kabulü,
SONUÇ : Yasaya aykırı müdahil sanıklar M.A. ve N.Ö.nün temyiz itirazları ve tebliğnamedeki ileri sürülen bozma isteği bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün gösterilen sebeplerle BOZULMASINA 13.3.1991 günü oybirliğiyle karar verildi.