T.C.

YARGITAY

5. Ceza Dairesi

E. 1991/3883

K. 1991/4706

T. 5.11.1991

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

ALIKOYMAK

IHTIYARIYLA VAZGEÇME

ÖZET Alt sınırdan ceza tertibi halinde yasal gerekçe gösterilmelidir.

Livata eylemine bir engelle karşılaşmadan ihtiyarıyla son veren sanığın tamamlanan suçu, ırz ve namusa tasaddi niteliğinde olup 15 yaşını bitirmiş olan mağdureye rızasıyla yapıldığı takdirde suç teşkil etmez.

(765 s. TCK. m. 29, 41612-3, 61/2, 430/2)

Reşit olmayan Belgini rızasıyla alıkoymaktan, adı geçenin ırzına tasaddide bulunmaya tam derecede teşebbüs etmekten sanık Halil'in yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 430/2, 416/3, 62, 55/3, 72 ve 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince toplam 1.000.000 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine dair, (Karabük Asliye Ceza Hakimliği)nden verilen 23.5.1991 gün ve 1991/35 Esas, 1991/221 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğ name ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği görüşüldü:

3679 sayılı Yasa ile değişik TCK.nun 29. maddesi gereğince, alt sınırdan ceza tertibine ilişkin yasal gerekçe gösterilmemesi ve yargılama giderinin noksan tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre, sanık hakkında rıza en kaçırıp alıkoymak suçundan kurulan mahkumiyet hükmü usul ve yasaya uygun olduğundan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün bu bölümünün (ONANMASINA).

Livataya tam teşebbüs suçuna yöneltilen temyiz itirazlarına gelince; eylemine bir engelle karşılaşmadan ihtiyariyle son veren sanığın tamamlanan suçunun ırz ve namusa tasaddi niteliğinde bulunduğu ve 15 yaşını bitirmiş olan mağdureye rızasıyla yapılan tasaddi eyleminin suç teşkil etmeyeceği düşünülmeden yazılı gerekçelerle bu suçtan da mahkumiyetine karar verilmesi,

Yasaya aykırı, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu bölümünün CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 5.11.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.