 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E. 1991/3842
K. 1991/4662
T. 31.10.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
SARKINTILIK - KAÇIRMAK
ZORLA KADIN KAÇIRMAYA NAKIS TEŞEBBÜS
ÖZET Sanığın minibüse aldığı mağdureye karşı şehevi hareketlerde bulunması üzerine, durması yolunda ikaz ve talebe rağmen durmadığı, mağdurenin araçtan atlaması sonucu yaralandığı anlaşıldığından; eylem, evli kadını kaçırmaya nakıs teşebbüs ve bu sırada yaralanmasına neden olmak suçunu oluşturur.
(765 s. TCK. m. 421, 429/2, 61, 439)
Sabaha ta sarkıntılık yapmaktan ve müessir fiilde bulunmaktan sanık Hayrettin'in yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 421/2, 456/1, 71 ve 2918 sayılı Kanunun 119. maddeleri gereğince 18 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine, 3 ay sürücü belgesinin geri alınmasına, 2.500.Ö00'er liradan toplam 5.000.000 lira manevi tazminatın sanıktan alınarak mü dahillere verilmesine dair, (Bolu Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 28.5.1991 gün ve 1991/26 Esas, 199 1/68 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğ name ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki minibüse aldığı mağdureye karşı şehevi hareketlerde bulunması üzerine durması yolundaki ikaz ve talebe rağmen durmaması ile birlikte şehvet hissesiyle kişi özgürlüğünü ortadan kaldırmaya yönelen kaçırma eyleminin icrasının başladığı ve mağdurenin araçtan atlaması sonucu raporunda belirtilen yaraların meydana geldiği anlaşılmasına göre eylemin TCK.nun 429/2, 61, 439. maddelerinde öngörülen evli kadını zorla kaçırmağa nakıs teşebbüs ve bu sırada yaralanmasına neden olma suçunu oluşturduğu gözetilmeden kaçırmak suçundan beraat hükmü tesis edilerek müessir fiilden cezalandırılması isabetsiz ise de asıl eylemden sanığın beraetine karar verilmesi nedeniyle aleyhe temyiz bulunmadığı cihetle hükmün onanması zorunlu görülmüş ve tebliğ namedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Delillerle iddia ve müdafaa duruşma safahatı gözönünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün (ONANMASINA), sanıktan 50.000 lira nisbi onama harcı alınmasına, 31.10.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
