Satmak ve kullanmak maksadıyla uyuşturucu maddelerden esrar bulundurmaktan sanık Lütfi'nin yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 403/3-4, 404/2, 59, 74, 75. maddeleri gereğince sekiz sene dört ay ağır hapis, 94833 lira ağır para ve iki sene altı ay hapis, 2500 lira ağır para cezalarıyla mahkumiyetine, esrarın müsaderesine dair, (Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 29.4.1991 gün ve 1988/124 Esas, 1991/34 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:

 

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak:

 

1- Adli Tıp Kurumu Kanununun ihtisas kurullarının görevlerini düzenleyen 16. maddesi 2. bendinin d fıkrasında; "Ceza-i ehliyet veya bunu kaldıran veya hafifleten sebepler ile hukuki ehliyetin tesbiti, hacir altına alınma, fiile mukavemet edilip edilmeyeceği hususlarının tesbiti"ne ilişkin hükümde öngörüldüğü gibi bu hususlarda mutlak karar vermek yetkisinin 4. ihtisas Kurulu'na ait olduğu gözetilmeden sanığın esrar müptelası olup olmadığına ilişkin olarak sadece gözlem şubesince verilen rapor ile yetinilerek eksik soruşturmayla hüküm kurulması,

 

2- Esrar içtiği öğrenilen sanığın görevlendirilen alıcı durumundaki memura O,55 gr. esrarı içmesi için verdiği yolundaki tutanağa geçirilen açıklama yeterli görülmeyerek, kendiliğinden yerini gösterdiği uyuşturucunun miktarı ticaret amacının delili olarak oluşa uygun şekilde kabul edilmiş olmasına göre belirlenen suçunun ortaya çıkarılmasına yardım nedeniyle cezasından TCK.nun değişik 405/2. maddesi uyarınca indirim yapılması, gerektiğinin gözetilmemesi,

 

3- Temyiz incelemesi sırasında 14.6.1991 tarihinde yürürlüğe giren 3756 sayılı Yasa ile TCK'nun 403-404. maddelerinde yapılan değişiklikler nedeniyle TCK.nun 2/2. maddesi hükmü de nazara alınarak yeniden takdir ve değerlendirme yapılması gerektiğinden sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 19.9.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972