 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1991/253
K: 1991/440
T: 20.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Vasıf'ı kasten öldürmekten sanık Nizamettin'in yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin, (Aydın Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 22.11.1990 gün ve 145/233 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan, dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemizden gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı, gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık vekilinin tahrikin derecesine, eksik incelemeye ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
Taraflar arasında öldürmeyi gerektirecek bir husumet bulunmaması, darbe adedinin tek oluşu, sanığın kavga esnasında bıçağını rastgele sallarken hedef seçme imkanı bulunduğunun kesinlikle saptanamaması, maktulün olaydan iki gün sonra "yaralama sonucu ortaya çıkan kompikasyonlardan öldüğünün" Adli Tıp Kurumu İzmir Morg İhtisas Dairesi'nin 29.6.1990 gün ve 212 sayılı raporuyla belirlenmesi gözönünde tutularak, sanığın eyleminin katil kastıyla olmayan müessir fiil sonucu ölüme neden olma şeklinde nitelendirilip; eylemin bıçakla yapılması, yaralama kastının yoğunluğu ve husule gelen yaraların niteliği gözönünde tutularak, TCK.nun 452/1. maddesinin asgari haddin üzerinde uygulanması suretiyle ceza tayini gerekirken, eylemin kasten adam öldürme olarak nitelendirilerek, yazılı şekilde hüküm tesisi,
SONUÇ : Yasaya aykırı, sanık vekilinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki isteme aykırı şekilde BOZULMASINA, 20.2.1991 günü ve oybirliği ile karar verildi.