 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E. 1991/2138
K. 1991/2359
T. 3.5.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
RIZAEN KAÇIRMAK ALIKOYMAK
TÜRK CEZA KANUNUNUN 59.
MADDESİNİN ZORUNLU TATBİKİ
ÖZET TCK.nun 430/2. maddesinde yazılı kaçırma eylemine 432. maddenin uygulanması sırasında ceza miktarında sanık lehine fark oluşmadığından, adaletsizliğin kısmen de olsa giderilmesi için TCK.nun 59. maddesinin tatbiki zorunludur.
(765 s. TCK. m. 59, 430/2, 432)
Reşit olmayan Sevgi'yi evlenmek maksadıyla, rıza en alıkoymaktan sanık Cemal'in yapılan yargılaması sonunda; TCK.nun 430/2, 433; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince 450.000 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine dair, (Tunceli-Ovacık Asliye Ceza Hakimliği)nden verilen 27.12.1990 gün ve 1990/11 Esas, 1990/31 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğ name ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçe gösterilmeden asgari had üzerinden uygulama yapılmasındaki isabetsizlik aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
Sanığın rıza en kaçırdığı gayrı reşit mağdureyi hiçbir şehevi harekette bulunmaksızın iradi olarak jandarma karakoluna teslim ettiği oluşa uygun biçimde kabul edilmesine göre, TCK.nun 432. maddesinin uygulanmasında ceza miktarı yönünden fark bulunmaması nedeniyle doğan adaletsizliğin kısmen de olsa giderilmesi için TCK.nun 59. maddesinin tatbikinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 3.5.1991 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
