 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1991/154
K: 1991/294
T: 08.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : F.S.yi kasten öldürmekten sanık K.T. ile işbu ölümle biten kavgada maktüle el uzatmaktan sanık A.T.nin yapılan yargılamaları sonunda: Hükümlülüklerine ilişkin... Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.11.1990 gün ve 156/165 sayılı hükmün kendisine ait mahkumiyet ciheti sanık K.T. ile müdahil taraflarından Yargıtayca incelenmesi istenilmiş ve hükmün kısmen resen de temyize tabi bbulunmmuş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : 1 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın bir sebebe dayanmayan, müdahillerin sanık A.'nın suç vasfına, her iki sanık için TCK.nun 51 ve 59. maddelerinin uygulanmasının ve sanık A.'nın cezasının tecilinin yerinde olmadığına, vesaireye ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sanık A. hakkındaki hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2 - Sanık K. hakkındaki hükmün incelenmesinde;
Olay günü maktüle F.S.nin torunları A. ve İ.'nin haymasının önünden geçerken havaya toz kaldırmaları nedeniyle sanık K.nin çocukları kovaladığı çocukların duyurusu ile olay yerine gelen maktüle ile sanıklar arasında çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, eve gidip ekmek bıçağını alan sanık K.'nin maktüleyi vücudunun muhtelif yerlerinden yaraladığı nevarki maktülenin hayati bölegelerine isabet eden bıçak darbelerinin cilt ve cilt altına nafiz olup öldürücü etkinlikte olmadığı, ölümün kavga ortamı içinde rastgele vurulan ve tesadüfen sol bacak femoral artere isabet eden darbenin tevlit ettiği dış kanamadan ileri geldiği, ölü muayene ve otopsi raporu ve tekmil dosya münderecatı ile anlaşılmış olmasına göre, aralarında öldürmeyi gerektirir ciddi ve köklü bir husumet bulunmayan ve maktülün hayeti önemi haiz vücut bölgelerini hedef seçmeyen sanığın bu aşamada müessir fiil neticesi maddeleri ile tecziyesine karar ittihazı gerekeceği ancak sanığın olaydaki kastının yoğunluğu nazara alınarak ve Yasa değişikliği gereği temel cezanın asgari haddin üzerinde tayin ve takdiri hak ve nesafete uygun olacağı cihetle suç vasfının kasten adam öldürmek olarak kabulü,
SONUÇ : Yasaya aykırı sanık K.T. vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden resen de temyize tabi olan hükmün tebliğname hilafı BOZULMASINA, 8.2.1991 tarihinde oybirliği ile karar verildi.