 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1990/918
K: 1990/1333
T: 15.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Görevli emniyet komseri F.B.'yı öldürmekten görevli emniyet komiseri sanık K.B.'nın yapılan yargılanması sonunda: Mübbet ağır hapis cezasıyla hükümlülüğüne ilişkin ... Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 7.12.1989 gün ve 96/213 sayılı hüküm re'sen temyize tabi olmakla beraber duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri tahfif sebebi kabul olunmuş, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın ve duruşmada vekilinin suç vasfına, eksik tahkikata, ağır tahrik bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Komiser ve Başkomiser olarak aynı ilçede çalışmalarına rağmen birbirleriyle sürekli çekişme ortamına girdikleri anlaşılan sanık ve maktulün bir daha birbirleriyle uğraşamayacaklarına dair mutabakatlarına rağmen olay günü maktül başkomiser F.'un sanık komiser K. kahvede oturduğu yolunda tutanak düzenleyip Korgan ilçe Kaymakamlığına tevdii üzerine sanığın karakol içerisinde maktule (şef, hani kaymakamın önünde, çocuklarımızın üzerine bir daha birbirimizle uğraşmayacağımıza yemin etmiştik diye biraz laübali şekilde ahde vefayı hatırlattığında, maktulün bundan sonra kalem çalışacak delikli demir çıktı mertlik bozuldu diye karşılık verdiği, tehditamiz bu sözlerin sanığın ruh aleminde oldukça ciddi bir iz bırakarak onu silah istimalı ile maktulü öldürmeye sevkedecek vehamette inikas ettiği cihetle, öldürme fiilinin sebebini oluşturan bu olumsuz halin sanık yararına TCK.'nun 51/1. maddesinin tatbikini istilzam ettirecek etkinlikte kabulü lüzumunda zühul olunması,
Bozmayı gerektirmiş sanık ve duruşmalı incelemede vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olmakla hüküm BOZULMASINA, 15.5.1990 günü oybirliği ile karar verildi.