 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1990/1605
K: 1990/1787
T: 14.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : M.E. Ç.'yi taammüden öldürmekten ve izinsiz silah taşımaktan sanık H.U.'nun yapılan yargılanması sonunda; Hükümlülüğüne ve diğer sanıklar R.U. ile M.T.'nin üzerlerine atılı müsnet suçtan beraatlerine ilişkin ... Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.3.1990 gün ve 56/22 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık ile müdahil E.Ç. taraflarından istenilmiş, sanık H.U. duruşmada talep etmiş ve hüküm kısmen re'sen de temyize tabi bulunmuş olduğundan aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : 1 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık H.U.'nun suçlarının sübutu kabul, cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar R. ve M.'nin beraatleri yerinde bulunmuş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın ve duruşmada müdafiinin, sübuta, eksik incelemeye, tahrikin derecesine vesaireye müdahilin beraatlerin yersizliğine, H. yönünden de tahrikin ve TCY.nın 59. maddesinin uygulanmasının yersizliğine, vesaireye ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, beraat eden sanıklar M.T. ve R.U.'ya ilişkin hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2 - Sanık H.'ye ilişkin sair temyiz itirazlarına gelince,
"Şartlı taammüt" olamayacağı, öldürülenin halası Z. ile ilişkisini devam ettirmesine kızan sanığiın onu başka yerde kolaylıkla öldürmesi mümkünken, gece geç saatlere kadar günlerce halasının evi önünde beklediği ve olay gecesi de beklerken halasının evine girdiğini görmesi üzerine ateş ederek maktulü öldürdüğü, öldürülen bu ilişkiyi devam ettirmeseydi yine de sanığın onu öldüreceğinin kesinlikle ileri sürülemiyeceği gözönünde tutulduğunda, sanığın M.E.Ç.'yi kasten öldürdüğünün kabulü ile, TCK.nun 448, 51/1, 59. maddelerinin uygulanması suretiyle cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık H. vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden re'sen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun şekilde BOZULMASINA, 14.6.1990 gününde ve oybirliği ile karar verildi.