 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1990/1449
K: 1990/1497
T: 25.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Hasan'ı kasten öldürmekten sanık Vedat'ın yapılan yargılaması sonunda hükümlülüğüne ilişkin İskenderun Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 6.3.1990 gün ve 142/22 sayılı hüküm resen temyize tabi olmakla beraber Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından da istenilmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : 1 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre bozma sebebi dışında verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık vekilinin tahrikin derecesine ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak :
Maktüle sanığın önceleri aynı yerde birlikte çalışmakta olup, aralarında öldürmeyi gerektirecek nitelikte ciddi bir husumetin bulunmaması, olay gecesi de aldıkları alkolün etkisi ve maktülün tahriki ile aralarında çıkan tartışmanın kavgaya dönüşmesi sırasında sanığın maktülü sağ uyluk bölgesinden bıçakla yaralayıp arteria femoralisin kesilmesine ve kan kaybından ölümüne sebep olması diğer yaraların ise cilt, cilt altında nafiz bulunması karşısında emsali uygulamaya göre sanıkta öldürme kastının kabul edemeyeceği
SONUÇ : Oluşum ile neticedeki vahamet ve sanığın eyleminin ağırlığı dengelenerek temel cezanın asgari haddin üstünde tayin ve takdiri mahkemeye mevdu olmak üzere TCK.nun 452/1. maddesi ile ceza tatbikatı isabetli ve muvafık olacak iken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiş sanık vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olmakla resen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA 25.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.