 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1989/473
K: 1989/533
T: 01.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : H. S. ile M.S.'yi taammüden ve de aynı sebep ve kasıt altında ayrı ayrı öldürmekten, E.S.'yi de taammüden öldürmeğe tam derece teşebbüsten ve izinsiz silah taşımaktan sanık D.S.'nin yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin ... Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.11.1988 gün ve 279/230 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık ve müdahil R.S. tarafından istenilmiş ve hüküm kısmen re'sen temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyasını Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, maktüle karşı cezayı azaltıcı sebebin niteli kve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık vekilinin tahrikin derecesine E.S.'nin yaralanmasında TCK.nun 79. maddesinin tatbiki gerektiğine, müdahilin tahrikin bulunmadığına E.S. ve S.S.'nin talebi olduğu halde müdahilliğine karar verilmediğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine.
Ancak;
Sanığın kardeşi olan maktül H.S. ile miras taksimi yüzünden arasının açıldığı olay günü maktül H.S.'nin telefonla konuştuğu, sanığa hakaret ettiği sanığın maktülle görüşmek ve mevcut ihtarı münakaşaya katılan karısı M.S.'nin sanığa hakaret ettiği bunun üzerine sanığın önce M.S.'ye sonra da H.S.'ye hamil bulunduğu tabanca ile ateş edip her ikisini de öldürdüğü ayrı yerde bulunan E.S.'yi de hedef seçip ateş etmek suretiyle öldürmeye teşebbüs ettiği hükme mesnet alınan delillerden anlaşılmış olmasına göre,
A - Maktül H. ile M.'nin öldürülmesinde suç işlemekte sebat ve ısrarı tazammum eden taammüdün unsurlarının mevcut olmadığı nazara alınmadan maktül H.'yi kasten öldürmekten hakkında TCK.nun 449, 51/1, 59., M.'yi öldürmekten aynı Kanunun 448, 51/1, 59. maddeleri tatbik edilmek suretiyle tecziyesine karar verilmesi gerekirken mevsuf öldürmekten sorumlu tutulması,
B - Mağdur E.S.'den sadır olan haksız bir hareket bulunmadığı halde bu fiilden dolayı sanık hakkında kanuni tahfif hükmünün tatbik edilmiş olması,
C - Sanığın ehliyetnamesinin geri alınması hususunda karar verilmemesi,
D - Kabule göre TCK.nun 450/5. maddesinin aynı sebep ve kasıt altında birden ziyade şahsı kasten öldürme halinde kabili tatbik olduğu her biri müstakilen ölüm cezasına müstelzim olan fiilden dolayı bu maddenin tatbik yerinin bulunmadığı her cezasının ayrı ayrı tatbikinin gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm tesisi, yasaya aykırı olduğundan,
E - Hükümden sonra meriyete giren 3506 sayılı Kanunla muaddel 647 sayılı Kanunun 4. maddesi uyarınca 6136 sayılı Kanuna muhalefetten verilen cezanın paraya tahviline yer olup olmadığının mahkemece teemmülü gerektiğinden tarafların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak hükmün BOZULMASINA, 1.3.1989 günü oybirliğiyle karar verildi.