 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1989/3536
K: 1990/282
T: 14.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Öldürmek kastı olmaksızın Hurşitin ölümüne sebebiyet vermekten sanık Gürselin yapılan yargılanması sonunda hükümlülüğüne ilişkin Akşehir Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.10.1989 gün ve 48/63 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık ve müdahil Ayşe taraflarından istenilmiş sanık duruşma da talep etmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile dairemize gönderilmekle sanık hakkında duruşmalı müdahilin temyizi hakkında da duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR. Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın ve duruşmalı inceleme sırasında vekilinin sübuta tahrikin varlığına yönelen müdahilini bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, Ancak :
Yerel Mahkemece oluşa ve dosya içeriğine uygun şekilde hadise tarihinde sanığın lunaparkta kucağındaki kız çocuğu ile zincirli döner salıncağa binen maktülün arkasındaki salıncakta bulunduğu ve sallanırken ona tekme attığı maktülün "Yapma kucağımda çocuk önümde kadınlar var" şeklindeki ikazına rağmen hareketine devam ettiği salıncaktan indikten sonra maktulün "uyardığım halde neden tekme attın" diye sorması üzerine de ona sinkaflı kelimeler sarf ederek küfür ettiği ve ondan sonra karşılıklı olarak platform üzerinde kavgaya başladıkları sanığın bir ara arkasında bulunan demir direğe tutunarak maktüle tekme attığı ve onun üç metreye yakın yükseklikten kafa üstü yere düşerek boyun kırılması ve kafa travması sonucu ölümüne sebebiyet verdiği ) kabul edilmesine istenmeyen ölüm sonucu isteyerek yapılan müessir fiille meydana geldiği gibi maktülün sanığın müsessir fiil teşkil edene direkt eylemi sonucu 3 metre yükseklikten düşüp ölmesinin "failin iradesinden hariç ve gayrimelhuz esbabın inzimamı ile vukua geldiği"nin kabulüne olanak bulunmadığı da gözönünde tutularak sanığın TCK.nun 452/1. maddesinin uygulanması cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken 452/2. maddesiyle ceza tayini,
SONUÇ. Yasaya aykırı müdahil vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki isteme aykırı şekilde BOZULMASINA 14.2.1990 gününde ve oybirliğiyle karar verildi.