 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1988/4429
K: 1988/7974
T: 22.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Reşit olmayan Ayfer'i zorla kaçırmaktan, mayubiyetini müstelzim şekilde ırzına geçmekten ve geceleyin konut dokunulmazlığını bozmaktan sanık Ali, kaçırma ve ırza geçme suçlarına katılmaktan sanık Mehmet'in yapılan yargılamaları sonunda; TCK.nun 430/2, 432 ve 433. maddeleri gereğince sanık Ali'nin 3 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine, Ali'nin diğer suçlardan Mehmet'in müsnet suçlardan beraatlerine dair, (Manisa Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 11.5.1988 gün ve 1987/176 esas, 1988/78 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil ile sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü :
KARAR : Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre müdahil vekilinin itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle sanıklar hakkında usul ve kanuna uygun olarak verilen beraat hükmünün ONANMASINA,
Vekillerin sanık Ali hakkında kaçırma suçundan verilen hükme ilişkin temyizlerine gelince ;
Sair temyiz itirazlarına iştirak edilmemiştir. Ancak :
Sanığın, mağdureyi kaçırmasından sonra mağdurenin babası olan müdahilin yanında jandarma görevlileri olduğu halde Ahmetli Kasabası'na geldikleri ve mağdurenin bulunması için jandarma karakoluna giderek girişimde bulundukları, esasen bu karakola sanığın annesi Raziye'nin de celbedilmiş olduğu, ona kızın bulunmasını söyledikleri, Raziye'nin karakoldan ayrılıp kendileriyle konuşması üzerine sanığın mağdure ile gidip Şart Jandarma Karakolu'na teslim oldukları dosya içeriğinden anlaşılmasına göre, mağdurenin tesliminin özgür iradeye dayalı feragat ve açık bir nedamet mahsulü olmadığı nazara alınmadan, olayda 432. maddenin uygulanması,
Kabule göre de;
430/2. maddede yazılı suçun faili hakkında 432. maddenin uygulanması haline 59. maddeninde uygulanacağına ilişkin yerleşmiş Yargıtay İçtihatları gözönünde tutulmayarak 59. maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321. maddesi gereğince tebliğname gibi BOZULMASINA, 22.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.