 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1988/3618
K: 1988/7529
T: 08.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Ç...Tekel İdare Memuru Vekili bulunduğu sırada zimmetine para geçirmekten sanık Mustafa'nın yapılan yargılaması sonunda; eylem, zimmetin oluşmasına sebebiyet olarak kabul edildiğinden TCK.nun 204, 59 ve 647 sayılı Kanunun 4, 6. maddeleri gereğince 20.000 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine ve cezasının teciline dair, (Niğde Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 30.3.1988 gün ve 1988/12 esas 1988/60 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi :
Müdahil vekilinin temyizi suçun niteliğine ilişkin olması nedeniyle inceleme yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sair itirazların reddine. Ancak :
Ç...Tekel İdare Memurluğu'nu vekaleten yürüten sanığın evini ilçeye taşımaması sebebi ile her gün Niğde'ye gidip geldiği, bazı günler deposunun anahtarını ambar işçisi Yılmaz'a bıraktığı ve bir günde bayram öncesi ambarı bu şahsa teslim ederek satış yaptırdığı, tanık yardımcı hizmetli Hüseyin'in andlı anlatımı ve dosya içeriği ile anlaşılmıştır. Depo, sadece sanığın muhafazasına bırakılmış bulunmasına göre denetimle sorumlu olduğu memurları kontrol etmeyerek onların zimmet suçunu işlemeleri veya zimmetin artmasına neden olmasından söz edilmeyeceği gibi, sanığın temellük kastı ile hareket ettiği de kesin olarak anlaşılmadığından anahtarı başka şahıslara vermemesi gerekirken bu Yılmaz'a tevdii etmek suretiyle olayın vukuuna sebebiyet verdiği ve bu suretle sübutu kabul edilen eylemin görevi ihmal niteliğinde bulunduğu nazara alınmadan yazılı gerekçelerle unsurları oluşmayan TCK.nun 204. maddesi ile hüküm kurulması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK. nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 8.12.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.