 |
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1988/3227
K: 1988/3824
T: 01.11.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mustafa'yı kasten öldürmekten sanık Ünsal, işbu ölümle biten kavgaya fer'i fail şekilde iştirakten sanıklar Ayşe ile Cemile'nin yapılan yargılanmaları sonunda; hükümlülüklerine, diğer sanık Mustafa'nın üzerine atılı müsnet suçtan beraatine ilişkin, (Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 25.5.1988 gün ve 12/39 sayılı hüküm Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar ile müdahil İsmail tarafından istenilmiş, sanıklar duruşma da telep etmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemeze gönderilmekle, sanıkların duruşmaya müdafii göndermemeleri nedeniyle duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
1 - Sanık Mustafa hakkında elde edilen delillerin hükümlülüğüne yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan müdahilin sübuta yöneltilen takdire ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle adı geçen sanıkla ilgili beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2 - Diğer sanıklar Ünsal, Cemile ve Ayşe ile ilgili hükme gelince:
Olay tarihinde eşi yurt dışında bulunan Cemile ile çocukları olan diğer sanıkların geceleyin ücra bir yerde bulunan evlerinde uyudukları sırada, saat 04.00 sıralarında alkol alıp ileri derecede sarhoş olan maktulün sanıkların bulundukları eve geldiği, 1, 5 metre yükseklikteki bahçe duvarına, oradan da evin güney tarafındaki birinci katın damına çıktığı, hanay tabir edilen kısıma geldiği, hanaydan evin ikinci katına geçip, salona girilen kapıyı içeri girmek için zorlamaya başladığı, sanık Cemile'nin bu zorlamanın sesine uyanarak, kendisini bırakıp gitmesi için ikaz ettiği, buna rağmen kapıyı içeri girmek için zorlamaya devam ettiği, bunun üzerine sanıklar Ünsal, Cemile, ve Ayşe'nin ciddi bir korkuya kapılarak müsnet suçu emniyeti şahsiyelerinde aklen varit bir endişe ve havfi ciddi altında işledikleri anlaşılmış olmasına göre, haklarında TCK.nun 461/2. maddesinin uygulanması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
3 - Kabule göre de, sanık Ünsal'ın 2253 sayılı Yasanın 12. maddesi nazara alınmadan ağır hapis cezasının hapse çevrilmemiş olması,
Yasaya aykırı ve temyiz itirazları bu bakımlardan yerinde görüldüğünden sanıklar Ünsal, Cemile, Ayşe ile ilgili hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 1.11.1988 gününde oybirliği ile karar verildi.