Davacı Müjgan vekili tarafından, davalı Mehmet ve TC. Z.... Bankası AŞ aleyhine 24.11.1999 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası nedeniyle uğranılan zararın tazmininin dava ve ek dava ile istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen davalı Mehmet yönünden kabulüne dair verilen 28.3.2002 günlü kararın Yargıtayda duruşmalı olarak incelenmesi üzerine temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmesine göre davalılardan Mehmet'in temyiz itirazları reddedilmelidir.

2- Davacının temyiz itirazlarına gelince; dava trafik kazası nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Yerel mahkemece araç sürücüsü yönünden dava kısmen kabul edilmiş, aracın işleteni Banka yönünden zamanaşımı süresi geçtiğinden dava reddedilmiş karar davacı ile davalılardan sürücü Mehmet tarafından temyiz edilmiştir.

Yerel mahkemece davalı araç işleteni hakkındaki dava; ceza davası bittiğinden ve malen sorumlu işleten yönünden dava zamanaşımına uğradığından reddedilmiştir. Diğer davalı Mehmet'in eyleminin suç teşkil ettiği ceza dosyası ile anlaşılmaktadır. Davalı TC. Z.... Bankası ise aracın işletenidir. 2918 sayılı Karayolları Trafik Yasasının zamanaşımına yönelik hükümlerini düzenleyen 109. maddesinde sürücü ile işletenler arasında zamanaşımı yönünden bir ayrım yapılmamıştır. Araç işleten aynı Yasanın 85. maddesi ge-ği araç sürücüsünün kusurundan kendi kusuru gibi sorumlu olup, "tazminat ikümlüsü" kavramı içerisinde değerlendirilmelidir. Şu durumda aynı Yasanın 109/2. maddesinde getirilen uzamış zamanaşımı ile ilgili kuralın işleteni ) kapsadığı kabul edilmelidir. Nitekim yerleşik yargı içtihatları da bu yöndedir. O halde yerel mahkemenin işleten hakkında da uzamış (ceza) zamanaşımı süresini gözetmeden; işletene yönelik davayı zamanaşımından reddetmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden kararın bozulması gerekmiştir.

Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına (BOZULMASINA), davalı Mehmet'in temyiz itirazların yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden ıvacı vekili için takdir olunan 275.000.000 lira duruşma avukatlık ücretinin ıvalılara yükletilmesine ve peşin alınan harcın davacıya istek halinde geri irilmesine, 23.1.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972