Davacı İçişleri Bakanlığı vekili Avukat Şenim Kaynakçıoğlu tarafından, davalı Mehmet E. ve Mehmet T. aleyhine 19/10/2000 ve 12/4/2001 gününde verilen dilekçeler ile 2330 sayılı yasa uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsilinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/10/2001 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili ile davalı Mehmet T. vekili taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.

2-Davalılardan Mehmet T.'ün diğer temyiz itirazlarına gelince; davacı idare davalıların kusurlu eylemleri sonucunda yaralanan üç emniyet görevlisine 2330 sayılı yasa uyarınca ödenen tazminatların rücuen tahsilini istemektedir. Dava konusu tazminat miktarlarını belirleyen 26/4/2000 ve 26/10/2000 tarihli Nakdi Tazminat Komisyonu kararlarında, karar tarihinde geçerli olan en yüksek Devlet Memuru brüt aylığı esas alınmıştır. Oysaki haksız eylemde zarar olay tarihinde gerçekleşir. Bu nedenle davalıların sorumluluğu olay tarihindeki en yüksek Devlet Memuru brüt aylığına göre belirlenmelidir. Davalılardan kaynaklanmayan nedenlerle daha ileriki bir tarihte karar alınması sonucu 2330 sayılı yasa uyarınca ödenecek olan tazminat miktarının artmış olmasından davalılar sorumlu tutulamaz. Mahkemece bu yön üzerinde durulmadan yazılı şekilde karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.

3-Dava konusu zararlandırıcı eylem sonucu yaralanan polis memurlarının da davalılar aleyhine ayrıca açtıkları davalar sonucunda tazminatlara hükmedildiği bildirilmiştir. 2330 sayılı yasanın 6. maddesinde bu yasa uyarınca ödenen tazminatın maddi ve manevi zararların karşılığı olduğu açıklanmıştır. Bu durumda aynı olay nedeniyle birden fazla tazminat istenemeyeceğinden mükerrerlik oluşmaması için o davaların sonuçlarının da incelenerek varılacak uygun sonuca göre karar verilmelidir. Mahkemece bu yön üzerinde durulmamış olması da bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın ( 2 ) ve ( 3 ) sayılı bentlerde açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davacının tüm, davalının ise diğer temyiz itirazlarının ( 1 ) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 6/6/2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972