 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 2002/5472
K: 2002/10458
T: 30.9.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
· FİKİR VE SANAT ESERLERİ YASASINA AYKIRI DAVRANIŞ
· TAZMİNAT DAVASI
ÖZET: Fikir ve Sanat Eserleri Yasasının 68. maddesinde düzenlenen tazminatın türü bütün taşıyan, bölünememezliği içeren türden bir tazminat değildir. Bu nedenle zarar gören, bu zararını bir defada ve bir dava ile isteyebileceği gibi, usul ve maddi hukuk kurallarına uymak koşuluyla birden fazla dava ile bölümler halinde de isteyebilir.
(5846 s. FSEK. m. 68)
Davacı M..... Yayıncılık ve Tic. Ltd. Şti. vekili avukat Aslı tarafından, davalı B..... Yayıncılık AŞ. ve diğerleri aleyhine 23.3.1999 gününde verilen dilekçe ile Fikir Sanat Eserleri Yasasına aykırı davranıştan kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalılardan Zafer ve Arzu hakkındaki davanın Atiye bıkarılması nedeniyle karar verilmesine yer olmasına, diğer davalı hakkındaki davanın kısmen kabulüne dair verilen 27.2.2002 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalılardan B.... Yayıncılık AŞ. vekili taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;Dava, Fikir ve Sanat Eserleri yasasına aykırı eylem nedeniyle uğranılan zararın ödettirilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, dava kısmen kabul edilmiştir.
Davalının, davacı şirkete ait dergiden isimsiz alıntı yaparak Fikir ve Sanat Eserleri Yasası'na aykırı davrandıkları sabittir. Uyuşmazlık zarar kapsamının belirlenmesine ilişkindir. Mahkeme, asıl davada üç kat tazminat istemeyen davacının ek dava ile bunu istemeyeceğini belirterek açılan sonraki davayı reddetmiştir.
Fikir ve Sanat Eserleri Yasasının 68. maddesinde "sözleşme yapılmış olması halinde isteyebileceği bedelin veya emsal veya rayiç bedel itibarıyla uğradığı zararın en çok üç katı fazlasını isteyebilir" biçiminde düzenleme yapılmıştır. Davacı, daha önce açtığı bir dava ile, anılan bu maddenin kapsamında kalan maddi tazminatın bir bölümünü istemiş ve fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmuştur. Maddede yer alan tazminatın türü bütün taşıyan, bölünememezliği içeren türden bir tazminat değildir. Bunun içindir ki zarar gören, bu zararını, bir defada ve bir dava ile isteyebileceği gibi, usul ve maddi hukuk kurallarına uymak koşulu ile, birden fazla dava ile ve bölümler halinde de isteyebilir. Eldeki davada davacı ilk davada geriye kalan zararını istemiştir. Şu durumda fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak dava açan davacının zararın üç kat fazlasını ilk davada istemediğinden bahisle üç kat fazla zarara hükmedilemeyeceğine yönelik yerel mahkemenin gerekçesi yerinde değildir. Davacı anılan Yasanın 68/1 maddesine dayalı olarak istemde bulunduğuna göre ilk davadan geriye kalan tazminat miktarından vazgeçtiği sonucu çıkarılamaz. Kaldı ki dayanılan yasa maddesi bu tür bir düzenlemeyi içermektedir. Bu nedenle yerel mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davacı yararına (BOZULMASINA), davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 30.9.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.