 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 2002/14391
K: 2002/14690
T: 26.12.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
2330/m.1
818/m.41
Davacı İçişleri Bakanlığı vekili Avukat T. Ç. tarafından, davalılar Selahattin ve Erdal aleyhine 23.11.1999 gününde verilen dilekçe ile 2330 Sayılı Yasa gereğince ödenen tazminatın haksız eylemi gerçekleştirenlerden istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; istemin kabulüne dair verilen 25.12.2001 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili ile davalılar vekili taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR :
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince; dava, davalıların haksız eylemi sonucu yaralanan polis memuruna 2330 Sayılı Yasa gereğince ödenen nakdi tazminatın rücuan alınması istemine ilişkindir. Mahkemece istem kabul edilmiş, kararı taraflar temyiz etmişlerdir.
Dosya içeriğinden, davalıların haksız eylemi sonucu yaralanan polis memuruna nakdi tazminat ödendiği anlaşılmaktadır. Davacı, ödenen bu tazminatın ödeme tarihinden itibaren % 50 yasal faizi ile birlikte haksız eylemi gerçekleştiren davalılardan alınmasını istemiştir. Davacı yürütülmesini istediği faizin "yasal % 50" olmasını dilekçede açık bir biçimde belirttiğine göre faiz ölçüsünü "% 50" oranı ile sınırlamamıştır. O halde, davacının değişen faiz oranlarından yararlanmasını ortadan kaldıracak biçimde yasal faizin % 50 ile sınırlandınlmış olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
3- Somut olayda, 26.8.1997 günü davalıların haksız eylemi sonucu 10 gün iş ve gücünden kalacak biçimde yaralanan polis memuruna, 14.5.1999 tarihinde alınan karar gereğince nakdi tazminat ödenmiştir. Rücu edilmek istenen tazminatın nedenini oluşturan olay 26.8.1997 günü gerçekleştiğine ve davalıların sorumluluğu o tarihte doğduğuna göre rücu edilecek miktarın da olay tarihteki duruma göre belirlenmesi gerekir. Olay gününden başka bir tarihte alınan kararda uygulanan katsayıya göre belirlenen zararın davalılardan istenmesi haksız eylemin niteliği ile bağdaşmaz. Yerel mahkemece, olay tarihindeki maaş katsayısına göre hesaplanacak miktara hükmedilmesi gerekirken, başka bir katsayıya göre hesaplanan tazminata hükmedilmiş olması doğru olmadığından karar bu nedenle de bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın ( 2 ) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına, (3) nolu bentte gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA; tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26.12.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.