Davacı Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü vekili Avukat Dilaver Demir tarafından, davalı Azmi G. aleyhine 1/11/2001 gününde verilen dilekçe ile İİK.'nun 89/2 maddesine göre borçlu olmadığının tespitinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 26/6/2002 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:

KARAR : Dava, İcra İflas Yasasının 89/2 maddesine göre borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davalı Azmi Gümüş, dava dışı Cengiz K. ve Hakkı K'dan olan alacağı nedeniyle Şişli 6. İcra Müdürlüğünün 2001/16432 Esas sayılı dosyası ile 16.000.000.000 lira alacak için icra takibine başvurmuştur. Takip borçlularının 3. kişilerde bulunan hak ve alacaklarının haczi için davacı Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğüne İcra İflas Yasasının 89/1 maddesi gereğince 1. haciz ihbarnamesi gönderilmiştir. Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü 20/9/2001 tarihli yazı ile takip borçlularının kendilerinde yalnızca 462.624.000 TL alacağı bulunduğu, bunun dışında bir alacağı bulunmadığını 3. şahıs birinci haciz ihbarnamesine itiraz etmiş olmasına rağmen ikinci haciz ihbarnamesi gönderilmiştir. İcra takip dosyasında 3. şahıs durumunda bulunan davacı Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü 16.000.000.000 TL.'lık takip alacağının yalnızca 462.624.000 TL.'lık bölümünün kendilerinde bulunduğunu bildirmelerine rağmen adı geçen kuruma yine 16.000.000.000 TL üzerinden ikinci haciz ihbarnamesi gönderilmiştir. Davacı ilk haciz ihbarnamesine yanıt verip itirazını bildirdiğine göre kendisine İİK.nun 89/3 maddesi gereğince ikinci haciz ihbarnamesi gönderilmesi usul ve yasaya aykırı olup davacının takip borçlularına 462.624.000 TL dışında borcu bulunmadığına ilişkin isteminin kabulüne karar verilmek gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16.4.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972