 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 2001/12656
K: 2002/3531
T: 25.3.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
818/m.54
2330/m.3
Davacı Berivan K. ve diğerleri adlarına Avukat Sungur Köker tarafından, davalı M. Akif G. vasisi Nakiye G. aleyhine 25/1/1999 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 3/7/2001 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili Avukat Şerafettin Özdil tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR :
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Dava, haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Ceza yargılaması sonucunda davalının TCK. 46/1 maddesi kapsamında akıl hastası olması nedeniyle ceza tertibine yer olmadığına karar verilmiştir. Temyiz kudreti bulunmayanların sorumluluğuna ilişkin BK.'nun 54. maddesindeki düzenleme somut olayın özellikleri de gözetilerek irdelenip değerlendirildikten sonra varılacak sonuç çevresinde hüküm kurulması gerekirken, yerel mahkemece belirtilen yasa maddesindeki hususlar tartışılmadan davalının sorumluluğuna karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-Ceza dosyasındaki bilgi ve belgelerden, olayda ölen desteğin mirasçısı olan davacılara 2330 sayılı Nakdi Tazminat Yasası gereğince tazminat ödendiği anlaşılmaktadır. Bu davacıların destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken belirtilen ödemenin indirilmediği bilirkişi raporunda görülmektedir. Davacılara yapılan ödemenin bu davada istenilen maddi tazminat miktarından fazla olduğu gözetilerek davacıların istediği miktarın ödene nakdi tazminat ile karşılanmış bulunduğunun kabulü ile davacılardan Berivan K. ve Asena K.'nın maddi tazminat istemlerinin reddedilmesi gerekirken, yerel mahkemece ödeme miktarı indirilmeden davalının maddi tazminatla sorumluluğuna karar verilmesi ayrıca bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın ( 2 ve 3 ) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/3/2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.