 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 2000/2961
K: 2001/3713
T: 12.4.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
818/m.47
Davacılar A. Osman Gök ve diğerleri vekili Avukat N. Gökhan Y.... tarafından davalı İsmet D... aleyhine 20.10.1995 gününde verilen dilekçe ile davalının davacıların desteğini kasten öldürmesi nedeniyle 1.500.000.000 lira maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın 650.000.000 liralık kısmının kabulüne dair verilen 6.4.2000 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
KARAR :
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Borçlar Kanununun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutan adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edilmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olan olayda davacıların ölene olan yakınlığı olayın meydana geliş biçimi ve yukarıda anılan ilkeler gözönüne alındığında mahkemece takdir olunan manevi tazminatlar azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminatlar takdir olunmak üzere karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda 2 nolu bentte gösterilen BOZULMASINA diğer temyiz itirazlarının 1 nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine 12.4.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.