Davacı Şemşettin tarafından, davalı UnaI aleyhine 13.4.1999 gününde verilen dilekçe ile davalının kaleme aldığı soruşturma raporu nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; dava İstanbul'da görevli Adalet Bakanlığı başmüfettişi olduğundan Yargıtay 4. Hukuk Dairesi görevli olduğundan görevsizliğe dair verilen 14.4.1999 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

 

Davacı, davalının Adalet Bakanlığı müfettişi olarak düzenlediği rapor nedeniyle hakkında kamu davası açıldığını, sonuçta beraat ettiğini, haksız suçlamalara maruz kaldığını, bu yüzden de kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.

 

Mahkemece, davanın HUMK.nun 575/Il. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek istem reddedilmiş, karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.

 

Dosyadaki kanıtlara göre, davacı yargıç, davalıda Adalet Bakanlığı başmüfettişidir. Dava, davalının davacı hakkında düzenlediği bir rapor nedeniyle, davacının kişilik haklarının saldırıya uğradığı nedenine dayanmaktadır. Mahkemece, uyuşmazlığın HUMK.nun 573 ve devamı maddelerinde ifadesini bulan Hakimlerin sorumluluğu ilkesine göre çözümlenmesi gerektiği düşüncesine dayanmaktadır. Anılan yasanın 573. maddesinde, hakim ve icra başkanlarının hukuki sorumluluklarının sayıldığı görülmektedir. Anılan madde de belirtilen hususlar sayılı olup, bunların çoğaltılması ön-görülmemiştir. Yine buradaki sorumluluk nedenleri, hakimlerin hakimlik görevini yaparken ve özellikle yargısal çalışmalarından dolayı vermiş oldukları kararlardan dolayı açılacak tazminat davalarını düzenlemektedir. Diğer bir anlatımla, HUMK.nun 573 ve devamı maddeleri uyarınca, hakim hakkında bir dava açılabilmesi için, tazminata dayanak yapılan eylemin, madde de sınırlı biçimde sayılan eylemlerden en az birine dayandırıldığının belirtilmesi gerekir. Bu bağlamda eylem aynı zamanda hakimin yargılama faaliyeti ile de ilgili bulunması zorunludur. Aksi halde zarara neden olduğu iddia edilen eylem hakimin idari davranışları ile ilgili olabilir. Hakimlerin idari davranışlarından doğduğu iddia edilen zararların HUMK.nun 573 ve devamı maddelerindeki usule göre sonuçlandırılması düşünülemez. Bu gibi eylemlerden doğan zararlar, haksız fiil niteliğinde olup, genel hükümlere göre ve adliye mahkemelerinde çözümlenmesi gerekir.

 

Somut olayda, davalının eylemi yargılama faaliyeti olmadığı gibi iddiada, davalının haksız fiiline dayandırılmıştır. Diğer bir anlatımla, BK.nun 41. maddesine davalı olarak tazminat isteminde bulunulmuştur.

 

Şu duruma göre, davaya bakılarak varılacak sonuç uyarınca bir hüküm kurmak gerekirken somut olaya, olgulara ve yasal düzenlemeye uygun bulunmayan gerekçelerle istemin reddine ve mahkemenin görevsizliğine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.

 

S o n u ç: Temyiz olunan kararın belirtilen nedenlerle (BOZULMASINA) ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 10.6.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972