 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas no:1999/1256
Karar no:1999/2966
T:08.04.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KARAR
Taraflar arasındaki yayın yolu ile kişilik haklarına saldırıda bulunulmaktan doğan tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 7.000.000.000 TL manevi tazminatın 26.08.1998 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan öteki temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hak ve nisfetle hüküm vereceği Medeni Kanunun 4.maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Davayı konu olan bu işte olayın akışı, kullanılan sözlerin niteliği, tarafların konumları ve yukarıda anılan ilkeler gözetildiğinde mahkemece hüküm altına alınan miktar fazla olup, daha alt düzeyde bir manevi tazminata hükmedilmek üzere karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunun kararın yukarıda iki nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, öteki temyiz itirazlarının bir nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alının harcın istek halinde geri verilmesine 08.04.1999 gününde oyçokluğuyla karar verildi.