 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/7177
Karar No : 1999/501
Tarih : 2.2.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DESTEKTEN YOKSUN KALMA TAZMİNATI
DENKLEŞTİRME İLKESİ
KARAR ÖZETİ: Kural olarak çocuğun infak ve iaşesini sağlamakla yükümlü bulunan baba, çocuğunun ölmesi halinde, kazanç sağlayıp destek olabilecek duruma gelinceye kadar ona yapması gereken yetiştirme giderlerini tasarruf etmiş sayılır ve babanın mal varlığında bu tasarruf oranında bir artış meydana gelir. Bu nedenle, bu artan miktarın destekten yoksun kalma tazminatından indirilmesi gerekir.
(818s. BK. m. 45)
(743 s. MK. m. 152)
Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne ilişkin hükmün davalı avukatı tarafından duruşma istekli olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının İlhan hakkında verilen maddi tazminata ilişkin itirazları dışındaki itirazlarının reddi gerekir.
2- Davalının davacı İlhan'a yönelik diğer itirazlarına gelince;
Medeni Yasa'nın 152. maddesi hükmüne göre kural olarak baba çocuğun infak ve iaşesini sağlamakla yükümlü bulunduğu için çocuğunun ölmesi yüzünden onun kazanç sağlayacak, destek olabilecek duruma gelinceye kadar yapması gereken yetiştirme giderlerini tasarruf etmiş olur. Bu tasarruf oranında babanın mal varlığında bir artış meydana geleceğine göre, bu miktar giderin destekten yoksun kalma tazminatından indirilmesi gerekir. Bu kural denkleştirme ilkesinin bir sonucudur.
Davaya konu olayda davacı babanın sekiz yaşında olan ve ileride destek olacağı varsayım olarak kabul edilen desteğinin öldüğü anlaşılmaktadır. Bu desteğe harcanacağı kabul edilen bakım, yetiştirme ve öğrenim masraflarının yapılacağı dönem, babanın çocuğa destek olduğu dönemdir. Babanın zararı, çocuğun babaya bakım gücünü elde edeceği tarihte ortaya çıkar.
0 halde ölüm gününde sekiz yaşında olan destek durumundaki çocuğun çalışacak ve üretecek duruma gelip babasına yardım edeceği 18 yaşına kadar babanın çocuğa yapacağı ölüm yönünden tasarruf edilen masrafların destekten yoksun kalma zararı ile denkleştirilmesi, yapılmayan bu harcamaların babanın maddi teminatından indirilmesi gerekirken, mahkemenin yazılı gerekçe ile ve ilk öğretim çağındaki çocuğun kazanç sağlayacağı şeklindeki bilirkişi raporunu benimseyerek indirim yapmadan hüküm kurması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın 2 sayılı bendde gösterilen nedenle (BOZULMASINA), diğer itirazların ilk benddeki nedenlerle reddi ile hükmün İlhan'ın maddi tazminatı dışındaki bölümünün (ONANMASINA), davalı yararına takdir edilen 20.000.000 lira duruşma avukatlık parası ile onama harcının davacılara yükletilmesine, 2.2.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.