 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/7073
Karar No : 1998/10121
Tarih : 10.12.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki yayın yoluyla kişilik haklarına saldırıda bulunulmaktan doğan manevi tazminat davası üzerinde yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 2.000.000.000 lira manevi tazminatın 28.11.1997 yayın davalılardan müştereken ve hüküm özetinin aynı gazete aynı sütunda, aynı puntolarla ve masrafı davalılardan alınarak yayınlanmasına ilişkin hükmün süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince; kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hak ve nısfetle hüküm vereceği Medeni Kanunun 4.maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Davaya konu olan olayda davacınında mevcut yasal düzenlemelere uygun olmamakla birlikte Ankara İl sınırları dışında çıkanlar için bazı yaptırımlar uygulayabilecekleri konusunda açıklama yapmak suretiyle davalılar tarafından yazının yazılmasına neden olduğu ve yayınada karar verildiği gözetildiğinde hüküm altına alınan miktar fazladır. Daha alt düzeyde tazminata hükmedilmek üzere karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2 sayılı bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, öteki itirazların bir nolu bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10.12.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.