DAVA : Taraflar arasındaki manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 15.000.000 lira manevi tazminatın 16.9.1993 dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazla istemin reddine ilişkin verilen hüküm davalı avukatı tarafından her ne kadar duruşma istekli olarak temyiz edilmiş ise de tebligat gideri verilmediğinden duruşma isteği dikkate alınmayarak kağıtlar üzerinde yapılan inceleme sonunda temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü:

 

KARAR : Dava, haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.

Yerel mahkeme şikayetin haksız olduğunu kabul etmek suretiyle 15 milyon lira manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar vermiş olup, karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Hak arama ve bu bağlamda yer alan şikayet Anayasal bir haktır. Ancak her hakta olduğu gibi bu hakkın da kullanılması sınırsız değildir. Bu hakkın keyfi biçiminde ve gerekli özen gösterilmeden kullanılmaması gerekir. Hukuka uygun biçimde yapılan şikayetler için sorumluluk sözkonusu değildir. Ancak hiçbir belirti (emare) olmadan varsayım ve tahmine dayalı olarak yapılan şikayet sorumluluğu gerektirir.

Somut olayda davalı ile dava dışı kardeşi D.A'nın müşterek malik oldukları taşınmaz malların bölüşümü için aralarında yaptıkları anlaşma gereğince 10'ar milyon iki adet teminat bonosu düzenlemek suretiyle yakınları olan A. Ö. ismindeki kişiye verdikleri, bu sözlü anlaşmaya göre taşınmaz malların bölüşmesi yapılıp tescil edilmesi halinde bonoların yırtılıp atılacağı, ancak dava dışıı D. A'nın edimini yerine getirmesine rağmen, davalının edimini ifa etmeden yurtdışına gittiği, bilahare yurda dönüşünde edimini yerine getirmek üzere kardeşi D. A. ve A.Ö. ile birlikte S. Noterliği'ne gittikleri, burada notere vekaleten görev yapan o yer, yazı işleri müdürü olan davacı tarafından taşınmaz mal satış vaadi sözleşmesi düzenlenirken, taraflar arasında çıkan çekişme nedeniyle sözleşmenin imzalanmadığı ve davalının imzasını taşıyan 10 milyonluk bononun da masa üstünde bırakıldığı, daha sonra davalının başka bir işi nedeniyle notere gittiğinde davacının, bu fırsattan yararlanmak suretiyle imza aşamasında kalan taşınmaz mal satış vaadi sözleşmesini davalıya imzalattığı, ancak davacının kendisinde bulunan 10 milyon'luk bonoyu davalıya vermesi gerektiği halde, senedi davalının kardeşine vererek ona haksız kazanç sağladığı, bunun üzerine davalının 17.10.1992 tarihli dilekçesi ile davacıyı Adalet Bakanlığı'na şikayet ettiği anlaşılmaktadır.

Davalı tarafından Adalet Bakanlığı'na hitaben yazılan 17.10.1992 tarihli dilekçede, "S. Adliye yazı işleri müdürü olan N.O.'nın D. A. ile işbirliği yapıp, ilgili bonoyu D. A.'ya verdiğini, onu kayırdığını", denilmek suretiyle gereğinin yapılması için davacı hakkında şikayetçi olmuştur.

Bu şikayet nedeniyle davacı hakkında yapılan soruşturma sonunda, S. C. Savcılığı'nca takipsizlik kararı verilmiş olup, davalı hakkında da iftira suçundan ötürü S. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 1993/16 esas 995/2 karar sayılı dosyasında kamu davası açılmıştır. Bu dosyada yapılan yargılama sonunda verilen kararda "D. A. ile sözleşme yapmadıkları halde düzenlenmiş bulunan satış vaadi sözleşmesinin muhtıra çektiği sırada hile ile üzerini kapatmak suretiyle imzalattırdığını iddianame içeriğinde belirtildiği gibi satış vaadi sözleşmesinin yapılacağı gün anlaşmadıkları halde, kendisine bırakılan bonoyu D. a.'ya vererek icra takibine maruz kaldığından dolayı N. O.'nun adam kayırdığı inanç ve endişesi ile şikayet ettiği ve bu suretle yasal şikayet hakkını kullandığı anlaşılmakla sanığın beraatine karar verildiği ve bu kararın Yargıtay aşamasında geçmek suretiyle kesinleşmiş olduğu görülmüştür.

Şikayet Anayasal bir haktır. Hakkın kötüye kullanılması hukuka aykırı olup sorumluluğu gerektirir. Somut olayda davalının bu hakkını kötüye kullandığına dair bir kanıt bulunmadığı gibi şikayetini haklı gösterecek belirtiler bulunmaktadır. O halde davanın reddine karar verilmesi gerekirken davalının manevi tazminatla sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olduğundan karar, bu nedenle bozulmalıdır.

 

SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16.6.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972