 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/7110
Karar No : 1997/11940
Tarih : 15.12.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği görüşüldü.
KARAR : 1- Davaya konu edilen araç hükmün gerekçesinde ve ceza mahkemesi kararında da belirtildiği üzere davacıya iadesine karar verildiğine, davacı tarafından araçdaki değer kaybı istenmediğine ve ayrıca Borçlar Kanununun 49. maddesindeki koşullar gerçekleşmediğine göre manevi tazminat isteminin reddedilmiş bulunması usul ve yasaya uygun olduğundan buna ilişkin temyiz istemlerinin reddedilmesi doğrudur.
2- Davacının diğer itirazlarına gelince; davaya konu edilen araç 25.8.1992 tarihinde suçta kullanılmış ise de zor alımına karar verilmediği gibi trafik kaydı üzerine de bir şerh konulmadığından 21.7.1993 tarihinde davacı tarafından satın ve teslim alınmıştır. Ne var ki daha sonra suç failleri hakkında açılan kamu davası nedeniyle davacıya iadesine karar verilmiştir. Böylece davalının hukuka aykırı eylemi sabit olmuştur. Şu duruma göre araca el konulduğu tarihten itibaren aracın kullanılamamasından dolayı davacının yoksun kaldığı gelirin tesbiti ile hüküm altına alınması gerekirken yazılı gerekçe ile bu kalem isteminde reddi yolunda hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olduğundan kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2) nolu bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, diğer itirazların (1) nolu bendde gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15.12.1997 gününde oyçokluğuyla karar verildi.