 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/6857
Karar No : 1997/11023
Tarih : 20.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
* MANEVİ TAZMİNAT
* TAKDİRDE ÖLÇÜ
Taraflar arasındaki karşılıklı tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda,ilamda yazılı nedenlerden dolayı 15.000.000 lira manevi tazminatın 13/3/1993 olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine fazlaya dair istem ile karşı davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği Görüşüldü:
1-Dosyadaki y azılara,kar arın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ve karşı davacı M Azım U...'ın temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacı ve karşı davalı Engin Şaban U...'ın temyizine gelince;
Borçlar Kanununun 47.maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına, göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktarın mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.22.6.1956 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleride karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Bu kişinin karşı tarafça sözleşmeyi bilmiş olmasına rağmen hırsızlıkla suçlanmış olmasına göre takdir edilen manevi tazmince azdır.Daha üst düzeyde tazminat takdir edilmek üzere yerel mahkeme kararının bozulması gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan davaya ilişkin kararın 2 sayılı bendde gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, ilk benddeki nedenlerle karşılık davaya ilişkin kararın ONANMASINA ve temyiz eden davalı ve karşılık davacıdan alınması gereken onama harcı 969000 lira peşin alınmış olduğundan ayrıca harç alınmasına yer olmadığına ve temyiz eden davacı ve karşı davalıdan peşin alınan hacın istek halinde geri verilmesine 20.11.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.