 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/5267
Karar No : 1997/6506
Tarih : 12.06.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine ilişkin hükmün davalılardan Niyazi Ö. avukatı tarafından duruşma istekli olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan kimse gelmemiş olduğundan incelemenin kağıtlar üzerinde yapılmasına karar verildikten temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan öteki temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Dava haksız eylem nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Trafik kazasında desteklerini yitiren davacılar oluştan zararlarının ödetilmesi için dava açmışlar, yerel mahkemece destekten yoksun kalma tazminat miktarlarının belirlenmesi için bilirkişi görüşüne başvurulmuş ve bilirkişi tarafından hesaplanan miktarda tazminatın ödetilmesine karar verilmiştir.
Davacılar desteğinin bağımsız çalıştığı ve Bağ-Kur sigortalısı olduğu ve sigorta numarası davacı vekiline 23.10.1995 tarihli dilekçe ile bildirildiği anlaşılmaktadır. 1479 sayılı Bağ-Kur Yasası uyarınca bu konuda sayılan ödemelerin yapılmasını gerektiren bir halin doğmasına kurum hak sahiplerine gerekli yardımları yapar. Ancak, bu yardımların tutarı için üçüncü kişilere rücu eder. Bu yasa hükmü karşısında yerel mahkemece Bağ-Kur tarafından hak sahiplerine yapılan ödemelerin peşin sermaye değerlerinin kurumdan sorularak indirim işlemi yapılması gerekirken, 24.10.1995 tarihinde Bağ-Kur Kayseri İl Müdürlüğü'ne yazılan yazı cevabının akibeti araştırılıp sonucuna göre indirim işlemi yapılmamış olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12.6.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.