 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/5007
Karar No : 1996/5191
Tarih : 10.6.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı toplam 114.718.746 lira maddi ve manevi tazminatın 18.1.1993 olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara ödenmesine fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı ile davalılardan DHMİ Genel Müdürlüğü avukatı taraflarından temyiz edilmesi üzerine tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm ve davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan öteki temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Borçlar Kanununun 47.maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri gözönünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktarı mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.5.1966 gün ve 7/7 sayılı yargıtay içtihadı birleştirme karının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkca gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olan işte olayın gelişimi ve kusur dağılımına göre takdir edilen manevi tazminatlar azdır. Aslında ılımlı olan isteklere hükmedilmek gerekirken yazılı tutarlarda manevi tazminat takdiri bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2) sayılı bendde gösterilen nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA, davalının tüm ve davacıların öteki temyiz itirazlarının ilk benddeki nedenlerle reddine ve temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10.6.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.