 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/12180
Karar No : 1997/425
Tarih : 3.2.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 10.000.000 lira manav tazminatın 7.10.1993 olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlik t davalıdan alınarak davacıya ödenmesine fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerini tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya, incelendi gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılar a kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarlı belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri kara yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hak ve nısfetle hüküm vereceği Medeni Kanunun 4. maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek. bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. T akdi edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunu etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Davaya konu olan olayın oluş biçimi ve yukardaki ilkeler gözetildiğinde hükmedilen manevi tazminat miktarı çok azdır. Daha üst düzeyde tazminat hükmedilmek üzere karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davacı yararına BOZULMASINA, davalının tüm davacının öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve temyiz eden taraflardan davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 3.2.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.