 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/12179
Karar No : 1997/424
Tarih : 3.2.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 60.000.000 lira manevi tazminatın 16/1/1993 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara ödenmesine fazla istemin reddine ilişkin hükmün süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının temyiz itirazları reddedilmelidir.
Davacıların temyizine gelince;
2-Borçlar Kanununun 47.maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktarı mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.l 966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu ola n işte desteğin davacılara yakınlığı ve yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde hükmedilen manevi tazminat miktarı çok ardır.Daha üst düşeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davacı yararına BOZULMASINA davalının temyiz itirazlarının ilk benddeki nedenlerle reddine ve temyiz eden taraflardan davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 3/2/1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.