Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü:

 

1- Dava, trafik kazası sonucu cismani zarara uğrayan davacının tazminat istemine ilişkindir. Olay tarihinde yürürlükte bulunan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 109/2. maddesine göre; "Dava, cezayı gerektiren bir fiilden doğar ve Ceza Kanunu bu fiil için daha uzun bir zamanaşımı süresi öngörmüş bulunuyorsa, bu süre maddi tazminat talepleri için de geçerlidir". Yargıtay'ın uygulamasına göre bu hüküm, trafik kazasında uğranılan manevi zararlar için de geçerlidir. Davacı, davalı İETT Genel Müdürlüğü'ne ait diğer davalı sürücü Sadi idaresindeki otobüsün çarpması sonucu cismani zarara maruz kalmış ve her iki davalı aleyhine 15.12.1992 tarihinde açtığı ilk davada davalı Sadi'nin % 75 ve davacının da % 25 nisbetinde kusurlu oldukları benimsenmiş ve ödetme kararı verilmiş olup o hüküm kesinleşmiştir. Hal böyle olunca, davalı sürücünün suç teşkil eden eylemi söz konusudur ve hakkında ceza davası açılmamış olması sonucu değiştirmez. Bu durumda, davalı işleten hakkındaki dava 2918 sayılı Yasanın 109/2 ve davalı sürücü hakkındaki dava da BK.nun 60/2. maddeleri karşısında TCK.nun 102/4. maddesi hükmüne göre, 5 yıllık uzamış (ceza) zamanaşımına tabidir. Şimdiki davanın 13.7.1995 tarihinde ve 5 yıllık zamanaşımı süresi geçmeden açıldığı gözetilmeden davalı İETT Genel Müdürlüğü'nün zamanaşımı savunmasının kabul edilerek zamanaşımı nedeniyle davanın reddedilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.

 

2- BK.nun 140. maddesine göre, müruruzaman dermeyan edilmediği surette hakim, müruruzamanı kendiliğinden nazara alamaz. Davalı Sadi'nin zamanaşımı savunması olmadığı halde ve diğer davalının zamanaşımı def'inden bu davalının yararlanamayacağı gözetilmeden, Sadi hakkındaki davanın da zamanaşımı bakımından reddedilmiş olması kabul şekli bakımından bozmayı gerektirmiştir.

 

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA) ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 7.3.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972