 |
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/7784
Karar no : 1995/7767
Tarih : 26.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki yayın yoluyla kişilik haklarına saldırıda bulunulmaktan doğan tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 3.000.000 lira manevi tazminatın 25.3.1990 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine, fazla istemin reddine hükmün kesinleşmesini müteaip kararın gerekçe ve hüküm fıkrasının davalı derginin ilk nüshasında yayınlanmasına ilişkin hükmün süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan öteki temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava yayın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Davacı, İ.D. dergisinin 25 Mart 1990 tarihli sayısında yayınlanan yazı nedeniyle 50.000.000 TL manevi tazminat ile birlikte kararın aynı dergide yayınlanması isteminde bulunmuştur. Mahkemece 3.000.000 TL manevi tazminat ile kararın gerekçe ve hüküm fıkrasının davalı derginin ilk nüshasında yayınlanmasına karar verilmiştir.
Esasen dergide böyle bir yayın yapılmasına karar verilmesinden amaç, davaya konu olan önceki yayın haksızlığının hükmen sabit olduğunun okuyucuya duyurulmasıdır. O halde kararın yayınlanmasına hükmedilen bölümü bu amacı gerçekleştirecek sınırlar içinde kalmalıdır. Bunun yanında davacı için manevi tatmin duygusunu kısmen de olsa telafi edecek olan yayının kapsadığı alanı aşmaması hakkaniyet kuralları gereğidir. Şüphesiz ki, manevi tazminatın şekil ve miktarını tayin hakime verilmiş bir takdir görevidir. Ancak takdir hakkının söz konusu olduğu hallerde hakimin hak ve nesafet kurallarına uygun olarak karar verilmesi de Medeni Kanun'un4. maddesinin bir gereğidir.
Mahkemece anılan yönler gözetilerek karar özetinin yayınlanması ile yetinmek gerekirken kararın gerekçe ve hüküm fıkrasının da yayınlanmasına karar verilmiş olması yanlış ise de yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK'nun 438. maddesi gereğince hükmün düzeltilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın (2)sayılı bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının (6) sayılı bendindeki "kararı gerekçe ve hüküm fıkrasının" sözcük dizisinin çıkarılarak yerine "karar özeti" sözcük dizisinin eklenmesine, öteki itirazların ilk bentteki nedenlerle reddine ve kararın bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 26.10.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.